آيات عظام امام، صافى و نورى: اگر جهل به حدى باشد كه احتمال باطل شدن روزه را نمىدادهايد، كفّاره واجب نيست ؛ ولى بنابر احتياط واجب، بايد روزههايى را كه در آنها استمنا كردهايد، قضا كنيد.[1]
آيات عظام بهجت، خامنهاى و فاضل: اگر جهل به حدى باشد كه احتمال باطل شدن روزه را نمىدادهايد، كفّاره واجب نيست ؛ ولى بايد روزههايى را كه در آنها استمنا كردهايد، قضا كنيد.[2]
آيات عظام تبريزى و وحيد: بايد روزههايى را كه در آنها استمنا كردهايد، قضا كنيد ؛ ولى كفّاره واجب نيست.[3]
آيهاللّه سيستانى: پرداخت كفّاره واجب نيست و اگر جهل به حدى باشد كه احتمال باطل شدن روزه را نمىدادهايد، قضاى روزهها نيز واجب نيست.[4]
آيهاللّه مكارم: بنابر احتياط واجب بايد روزههايى را كه در آنها استمنا كردهايد، قضا كنيد ؛ ولى كفّاره واجب نيست.[5]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – امام، تحريرالوسيلة، ج 1، فيما يجيب الامساك فيه، م 18، فيما يترتب علىالافطار، م 1 ؛ صافى، هدايهالعباد، ج 1، م 1311، 1318 ؛ نورى، تعليقات على العروة، الفصل الثالث، السادس.
[2] – بهجت، وسيلهالنجاة، ج 1، م 1109، 1117 ؛ فاضل، تعليقات على العروة، الفصل الثالث و السادس ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاآت، س 817.
[3] – تبريزى، وحيد : منهاج الصالحين، كفارة الصوم، تتميم.
[4] – سيستانى، منهاج الصالحين، ج 1، كفارة الصوم، تتميم.
[5] – مكارم، توضيحالمسائل مراجع، م 1658.