يكي از اركان عبوديت اين است كه ما هميشه خود را بدهكار خدا بدانيم. ما هيچ وقت از خدا طلبكار نيستيم!
خدا و اهل بيت هميشه طلبكار هستند نه بدهكار!
اعمال خود را اگر مهم بدانيم، از كيفيت آن كم ميشود؛ بايد همه ي اعمالمان را ناچيز بدانيم!
همه ي اين كارها وظيفه است ، ما كاري نكرده ايم!
بايد بدانيم هرچه هست، تفضّل خداست.