ارزش تبليغ همراه باعلم وعمل

گزیده‌هایی از بیانات حضرت آبت الله العظمی بهجت (ره)

شنيدم زمانى كه مرحوم آقا شيخ غلامرضا يزدى( حضرت آيت اللّه حاج شيخ غلام  رضا يزدى (1295 ـ 1338 ش)، صاحب مفتاح علوم القرآن، ترجمه  ى نماز و…) در يزد اقامت داشت خيلى خوش  گذران بود، ولى هرگاه به روستاهاى اطراف مى رفت با خود نان و ماست و… برمى  داشت و به هر ده كه مى  رسيد، قرائت نماز و مسايل مورد نياز را به مردم ياد مى  داد و آن  گاه به آبادى ديگر مى رفت. و در همه حال خوراكش از خودش بود و از غذاى مردم پرهيز مى نمود. آنان كه مثل انبيا ـ عليهم السّلام ـ مأمور تبليغ هستند و بدون چشم  داشت و منّت، كار آنها را انجام دهند، خدا مى داند چه مقاماتى دارند! البته در صورتى كه عالمِ «بِما يَفْعَلُ وَ يَتْرُكُ وَ عامل بِما يَأْمُرُ وَ يَنْهى» ( به آن چه بايد عمل و يا ترك شود، آگاه باشد؛ و به آن چه امر و يا نهى مى كند، عمل كند.)؛ باشند. اگر كسى تشخيص بدهد كه به اين كار اقدام كند و عالِم و عامِل باشد و با نشر علم شكرانه  اش را ادا كند، بايد از شادى كلاهش را به عرش بيندازد!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد