ابن شهر آشوب در این مورد، اشعاری از ابن حماد آورده که مضمون سخنان اصحاب و همراهان امام حسین (ع) است، در اعلام وفاداری و جانبازی در رکاب آن حضرت.
قال ابن شهر آشوب:
قال ابن حمّاد:
لَسْتُ أَنْسَاهُ حِينَ أَيْقَنَ بِالْمَوْتِ دَعَاهُمْ وَ قَامَ فِيهِمْ خَطِيباً
ثُمَّ قَالَ ارْجِعُوا إِلَى أَهْلِكُمْ فَلَيْسَ سِوَايَ أَرَى لَهُمْ مَطْلُوباً
فَأَجَابُوهُ وَ الْعُيُونُ سُكُوبٌ وَ حَشَاهُمْ قَدْ شَبَّ مِنْهَا لَهِيبَا
أَيُّ عُذْرٍ لَنَا غَداً حِينَ نَلْقَى جَدَّكَ الْمُصْطَفَى وَ نَحْنُ حُرُوبَا[1]
[1]– المناقب 4: 98.