با خط و امضاى امام غايب ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ آقا سيّدابوالحسن اصفهانى ـ رحمه اللّه ـ براى يكى از علماى سنّى يا فردى سنّى، مجلس فاتحه اقامه كرد. شخصى با واسطه، به ايشان اعتراض كرده بود كه چرا از سهم امام ـ عليه السّلام ـ اين گونه مجالس را برگزار مى كنيد؟ با اين كه از ايشان اين گونه كارها سابقه نداشت و فقط چند سفر كه به سامرّا مشرّف شد، در يك سفر به خدّام آن جا كه بسيارى و بلكه بيشتر آن ها جز چند نفر سنّى بودند، تقسيمى داده بودند.
مرحوم آقا سيّدابوالحسن بعد از اعتراض، به شخص معترض ورقه ى سبزى را نشان داده بود كه بنابر نقل به خطّ و امضاى حضرت غايب ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ بود و ايشان هم يقين كرده بودند كه ورقه از جانب آن حضرت است كه به مرحوم سيّداصفهانى اجازه فرموده اند كه سهم امام ـ عليه السّلام ـ را در آن چه موجب اعتلاى مذهب حقّ است، مصرف نمايند.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد