ابن شهر آشوب به نقل از شعیب بن عبد الرّحمان خزاعی گوید:
روز عاشورا بر پشت امام حسین (ع) اثر و نشانه‌ای دیدند. از امام زین العابدین پرسیدند، فرمود: این، اثر انبان‌های غذاست که حضرت بر دوش می‌کشید و به خانه‌های بیوه‌زنان و یتیمان و بینوایان می‌برد.
روی ابن شهر آشوب:
عن شُعَيْبٍ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْخُزَاعِيِّ قَالَ: أنّه وُجِدَ عَلَى ظَهَرَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ (ع) يَوْمَ الْطُفْ أَثَرِ فَسَأَلُوا زَيْنُ الْعَابِدِينَ (ع) عَنْ ذَلِكَ فَقَالَ: هَذَا مِمَّا كَانَ يَنْقُلُ الْجِرَابَ عَلَى ظَهْرِهِ إِلَى مَنَازِلَ الْأَرَامِلِ وَ الْيَتَامَى وَ الْمَسَاكِين.[1]
[1]– المناقب 4: 66، تذکرة الخواص: 228 و فیه: آثاراً سودا، عنه البحار 44: 190 ح 3.