ابن عساکر با سلسله سند خود از ابراهیم بن علی رافعی و او از پدرش و علی رافعی از جدّه‌ی خود زینب دختر ابو رافع نقل کرده که گفت:
فاطمه (ع) دختر پیامبر اکرم در آن بیماری که حضرت فوت کرد، دو فرزندش حسن و حسین (ع) را نزد رسول خدا (ص) آورد؛ عرض کرد: ای رسول خدا! اینان، فرزندان شما هستند؛ آیا چیزی برای آنان به ارث می‌گذارید؟ فرمود: امام حسن، پس هیبت و سروری‌ام میراث اوست و امام حسین، پس جرئت و جُودم برای وی است.
قال ابن عساکر:
أخبرنا أبوغالب أحمد و أبو عبدالله یحیی ابنا الحسن و أبو الحسین محمّد ابن محمّد بن الفرّاء قالوا: أنبأنا أبو جعفر ابن المسلمة، أنبأنا أبوطاهر المخلص، أنبأنا أحمد بن سلیمان أنبأنا الزّبیر، حدّثني إبراهیم بن حمزة، و عن إِبْرَاهِيمُ بْنُ عَلِيٍّ الرَّافِعِيُّ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدَّتِهِ زَيْنَبَ بِنْتِ أَبِي رَافِعٍ قَالَت: أَتَتْ فَاطِمَةُ بنت النّبيّ (ص) بِابْنَيْهَا [الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ (ع)] إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص(ع) فِي شَكْوَاهُ الَّذی تُوُفِّيَ فِيهَا فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَانِ ابْنَاكَ تُوَرِّثْهُمَا شَيْئاً؟ قَالَ أَمَّا حَسَنُ فَإِنَّ لَهُ هَیبتيِ وَ سُؤْدُدِي وَ أَمَّا حُسَيْنُ فَإِنَّ لَهُ جُرأَتي وَ جُودِي.[1]
[1] . تاریخ ابن عساکر «ترجمة الإمام الحسین (ع)» 34 ح 56 و مثله ح 57 و 57، کشف الغمة 1: 516.