وَ ما «عَلَّمْنَـهُ الشِّعْرَ» ( سوره ى يس، آيه ى 69.) (ما به او [رسول اكرم ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ] شعر نياموختيم.) اختصاص به پيغمبر ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ دارد كه قرآنى كه آورده شعر نيست، وگرنه از ائمّه ى اطهار ـ عليهم السّلام ـ فى الجمله شعر داريم(ر.ك: وسائل الشيعه، ج 7، ص 404، روايت 9696 و 9697؛ مستدرك الوسائل، ج 6، ص 100، روايت 6531؛ نيز ر.ك: وسائل الشيعة، ج 14، ص 597، باب 105؛ مستدرك الوسائل، ج 10، ص 387، باب 84.)، امام حسين ـ عليه السّلام ـ در مواقع و مقام هاى مناسب شعر سروده است. ر.ك: لهوف، ص 74، 75، 81، 98و 119.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد