تعیین تاریخ ظهور امام ‌زمان به چند صورت، متصور است:

۱ – اینکه تاریخ و وقت ظهور امام موعود را به‌طور دقیق و تفصیلی معین کنیم که در فلان سال، فلان ماه و فلان روز خواهد بود؛ این احتمال باطل است؛ زیرا در هیچ‌روایتی به آن اشاره نشده است و علاوه بر آن در برخی از احادیث تعیین‌کننده وقت ظهور مورد لعن، قرار گرفته است.

 

۲ – اینکه موعد ظهور به ‌صورت نامعین و اجمالی تعیین گردد؛ مثلاً گفته شود، هرگاه خداوند اراده کند، آن امام ظهور خواهد کرد؛ این احتمال به‌طور حتم اشکالی نداشته و صحیح است.

 

۳ – اینکه از طریق قواعد حساب و جفر، به‌طور اجمال یا تفصیل به زمان ظهور حضرت علم پیدا کرده و از آن خبر دهیم؛ این احتمال گرچه در برخی روایات به آن اشاره شده[۱] ولی از سند معتبری برخوردار نیستند، خصوصاً آنکه تاریخ ظهور، ممکن است، مورد بدا واقع شود.

 

۴ – اینکه مطابق برخی از روایات به‌طور کلی و اجمال به ظهور آن حضرت اشاره گردد:
طبرسی رحمه‌الله از امام‌ صادق‌ علیه‌السلام نقل کرده که فرمود:


لا یخرج القائم اِلّا فی وتر من السنین، سنة إحدی أو ثلاث أو خمس أو سبع أو تسع؛ قائم در سال وتر [فرد] ظهور خواهد کرد، سال یک یا سه یا پنج یا هفت یا نه.[۲]
و همو فرموده است:
ینادی اسم القائم فی لیلة ثلاث‌وعشرین من شهر رمضان و یقوم فی عاشوراء، و هو الذی قتل فیه الحسین ‌بن‌ علی علیه‌السلام…؛ به اسم قائم در شب بیست‌‌وسوم ماه رمضان ندا داده خواهد شد و در روز عاشورا قیام خواهد کرد و آن روزی است که حسین‌بن‌علی در آن روز به شهادت رسید.[3]

 

منبع:پرسمان


پی‌نوشت‌ها
1.
بحارالانوار، علامه مجلسی، ج52، ص106، ح13.
2.
اعلام‌الوری، طبرسی، ج2، ص286؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج52، ص291، ح36.
3.
همان.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *