روايات عرضه اعمال خدمت امام عصر عج‌الله‌تعالی‌فرجه معتبرند و نافي ستاريت خداوند و معارض ديگر رواياتي كه اشاره فرموهايد نيست؛ زيرا:
1) امام زمان عج‌الله‌تعالی‌فرجه در زمان امامت خود واسطه فيض الهي و رابط خلق و خالق است و تمام عنايات و الطاف الهي به جهان به وساطت و بركت وجود آن حضرت جاري ميشود. بنابرین لازمه بهترين وجه شکل گیری این وساطت و نیز اقتضای شرایط رسیدن بندگان به فیوضات ايشان، این است كه آن حضرت از افعال بندگان با خبر باشد؛ زيرا نظر آن حضرت به اعمال عباد، نظر رحيمانه و مفيد به حال مومنين است؛ چه آنکه به خاطر علم ایشان به حال روز بندگان، مشمول دعاي خير ایشان قرار گیرند.
2) ميزان ستاريت پروردگار نسبت به هر كس به تناسب لياقت شايستگي و درجات قرب او درپيشگاه خداوند است. ازاين رو خداوند براي كافر ستاريتي قرار نداده و نسبت به مؤمنين به تناسب درجات ايماني ستاريتش متفاوت است. بنابراين چه بسا برخي از اعمال مؤمنان مقرب را خداوند از نظر آن حضرت نيز مخفي بدارد و شايد در همين مرتبه است كه در قيامت از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نيز مخفي ميدارد. بنابراين تفاوتي بين اين دو دسته روايات نيست؛ زيرا ميتوانند مصداق مشترك داشته باشند.