آيا امام زمان(عج) خود را با آيات قرآني و كلمات نوراني معرفي ميكند منظور چيست لطفأ توضيح دهيد؟

حضرت مهدي وقتي ظهور مي فرمايد چندين بار خطبه خوانده و به عبارت مختلف خود را معرفي مي كند.

اوّلين خطبه و اعلاميّه حضرت بقيةالله
قال الامام الباقر عليه السلام و القائم يومئذ بمكة قد اسند ظهره الي البيت الحرام مستجيراً به فينادي ايها الناس انا نستنفرالله، فمن اجابنا من الناس فانا اهل بيت نبيكم محمد و نحن اولي الناس بالله و بمحمد، صلي الله عليه و آله و سلم، فمن حاجني في آدم فانا اولي الناس بآدم و من حاجني في نوح فانا اولي الناس بنوح و من حاجني في … از امام باقر(ع) روايت شده كه آن حضرت فرمودند: در روز اول ظهور، قائم ما در مكه در كنار بيت الله الحرام در حالتي كه به كعبه تكيه داده است مردم جهان را مخاطب قرار داده، چنين مي فرمايد:
اي مردم! ما آل محمد -كه درود خداوند بر او و خاندانش باد – در درجه اول از خداوند بزرگ و در مرتبه دوم از بندگان خداوند كه جواب ما را مي دهند ياري مي طلبيم. (البته طلب ياري از مردم به جهت امتحان و اتمام حجّت بر آنها است.)
اي مردم! ما خاندان پيامبر شما هستيم و از هركس به خداوند بزرگ و حبيبش رسول الله سزاوارتريم [و از نظر مقام، برتري داريم].
ابراهيم فانا اولي الناس بابراهيم و من حاجني في محمد، صلي الله عليه و آله و سلم، فانا اولي الناس بمحمد و من حاجني في النبيين فانا اولي الناس بالنبيين، أليس الله يقول في محكم كتابه «ان الله اصطفي آدم و نوحاً و آل ابراهيم و آل عمران علي العالمين ذرية بعضها من بعض والله سميع عليم».(1)

 

فانا بقية من آدم و ذخيرة من نوح و مصطفي من ابراهيم و صفوة من محمد، صلي الله عليهم اجمعين، الا فمن حاجني في كتاب الله فانا اولي الناس بكتاب الله، الا و من حاجني في سنة رسول الله فانا اولي بسنة رسول الله، فانشد الله من سمع كلامي اليوم لما بلغ الشاهد منكم الغائب و أسألكم بحق الله و حق رسوله صلي الله عليه و آله و بحقي فان لي عليكم حق القربي من رسول الله الا اعنتمونا و منعتمونا ممن …
اي مردم! هر كس در ارتباط با حضرت آدم با من مجادله كند بداند من از او به آدم اولي ترم و آن كه در رابطه با شخصيت نوح با من محاجّه كند من بر او نسبت به نوح مقدّم هستم و هر كس بخواهد در ارتباط با ابراهيم با من مجادله كند من از او نسبت به ابراهيم برتري دارم و اگر كسي بخواهد با شخصيت محمد -كه درود خداوند بر او و خاندانش باد – با من محاجّه كند مسلّماً من نسبت به حضرت محمد از او احقّ و اولي [و تنها فرزند و باقيمانده او و يگانه نگهبان دين و شخصيّت او] هستم و هركس كه بخواهد در ارتباط با بقيّه انبياء و فرستادگان خداوند به محاجّه با من برخيزد، من بر او نسبت به انبياء تقدم دارم [و جانشين اجرا كننده تمام طرحهاي آنها من هستم]. آيا خداوند در قرآن مجيدش نفرموده است: «به درستي كه خداوند آدم و نوح و آل ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان اختيار فرموده و بعضي را بر برخي برتري داده است. و البته خداوند شنوا و دانا است.»؟
پس اي مردم! من تنها باقيمانده از آدم و يگانه ذخيره نوح پيامبر و خلاصه و برگزيده از ابراهيم و از محمد هستم كه درود خداوند بر آن بزرگوار و خاندانش باد.

 

اي مردم! بدانيد آن كس كه بخواهد در قرآن با من مجادله نمايد من از همه اولي تر به قرآن خداوند هستم ‍[و تمام علوم و معارف قرآن و قوانين حيات بخش آن در نزد من است].
اي مردم! آگاه باشيد هر كس كه درباره سنت رسول اكرم [يعني تعليمات آن حضرت و خاندان عزيزش] با من مجادله كند، من اولي تر از او هستم. پس شما را به خداوند سوگند مي دهم هر كس كه امروز سخنان مرا مي شنود آن را به آنهايي كه در اينجا حاضر نيستند برساند، و شما را به حق خداوند و رسول او و آن حقي كه من بر شما دارم [يعني حق ذُوالقرباي پيامبر بودن] سوگند مي دهم كه ما را در حقوقمان ياري نماييد و جلوي ظلم و ستم را كه درباره ما روا داشتند بگيريد؛ چه آنكه حقوق ما را پنهان ساختند و

 

يظلمنا فقد اخفنا و ظلمنا و طردنامن ديارنا و ابنائنا و بغي علينا و دفعنا عن حقنا و افتري اهل الباطل علينا فالله الله فينا لاتخذلونا و انصرونا ينصركم الله تعالي.(2)
درباره ما ظلم كردند و از وطنمان آواره نمودند و نسبت به ما غدر روا داشتند و پيروان باطل بر ما افترا بستند. از خدا بترسيد، ما را مخذول نكنيد، بلكه ياري كنيد تا خداوند شما را نُصرت عطا فرمايد.

 

 

خطبه دوّم حضرت بقية الله (روحي له الفداء) در روزهاي اول ظهور
عن الامام الباقر عليه السلام خطبة آخر مع اختلاف يسير ثم يظهر المهدي بمكة عند العشاء و معه رأية رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم، و قميصه و سيفه و علامات و نور و بيان فاذا صلي العشاء نادي باعلي صوته: اذكركم الله ايها الناس و مقامكم بين يدي ربكم و قد أكد المحجة و بعث الانبياء و انزل الكتاب يأمركم ان لا تشركوا به
در خطبه ديگر با اختلاف كمي از حضرت امام محمد باقر(ع) نقل شده است كه آن حضرت فرمودند: مهدي ما در وقت عشاء، در حالتي كه پرچم رسول خدا(ص) در دست آن سرور و پيراهن و شمشير آن بزرگوار همراه اوست و نيز نشانه هايي كه عبارت باشد از نور و درخشندگي جمال خاتم و قدرت بيان و سخن گفتن آن سرور، وي را همراهي مي كند، پس از خواندن نماز عشاء، با صداي بلند فرياد مي زند:

اي مردم عالم! شما را متذكر و متوجه خداوند متعال مي كنم و نيز ايستادنتان را در مقابل خداوند و اينكه او حجّت خود را به وسيله ارسال پيامبران و نزول كتابهاي آسماني بر شما تمام كرده است و امر فرموده كه او را به يگانگي ياد كنيد
شيئاً و ان تحافظوا علي طاعته و طاعة رسوله، صلي الله عليه و آله و سلم، و ان تحيوا ما احيا القرآن و تميتوا ما امات و تكونوا اعواناً علي الهدي و وزراء علي التقوي فان الدنيا قد دنا فناؤها و زوالها و اذنت بالوداع و اني ادعوكم الي الله و رسوله،‌ صلي الله عليه و آله و سلم، و العمل بكتابه و اماته الباطل و احياء السنة(3)

 

و از شرك دوري ورزيد و در طاعت و بندگي او و فرمانبرداري از پيامبرش كوشا باشيد و آنچه را كه قرآن زنده نموده (قوانين حيات بخش آن را)، زنده نگاه داريد و آنچه قرآن مرگ آن را اعلام فرموده است شما نيز آن را نابود كنيد و يار و مددكار هدايت و رستگاري باشيد. تقوي و پرهيزگاري را نگهبان باشيد. بدانيد كه دنيا رو به زوال و در حال وداع با همگان است و من شما را به چهار اصل حياتي دعوت مي كنم:

1 – ايمان به خداوند بزرگ و اطاعت از دستوراتش.

2 – اعتقاد به رسول اكرم -كه درود خدا بر او باد- و فرمانبرداري از آن حضرت.

3 – عمل كردن به قرآن و احكام سعادت بخش آن.

4 – نابود ساختن باطل و مبارزه با آن.

5 – زنده كردن سنتهاي از بين رفته اسلام و بازگرداندن آنها به جاي اوليه خود.

 

خطبه سوم از حضرت مهدي (روحي له الفداء) يا «اعلاميّه جهاني»

عن الصادق عليه السلام: و سيدنا القائم مسنداً ظهره الي الكعبة و يقول يا معشر الخلائق!
الا و من اراد ان ينظر الي آدم و شيث، فها انا ذا آدم و شيث. الا و من اراد ان ينظر الي نوح و ولده سام، فها انا ذانوح و سام. الا و من اراد ان ينظر الي ابراهيم و اسماعيل، فها انا ذا ابراهيم و اسماعيل. الا و من اراد ان ينظر الي عيسي و شمعون فها انا ذا عيسي و شمعون. الا و من اراد ان ينظر
از حضرت صادق(ع) نقل شده است كه فرمودند: آقاي ما قائم آل محمد پشت به خانه كعبه مي زند و مي فرمايد:
اي مردم! هر كسي كه بخواهد آدم و شيث را ببيند، ‌بيايد مرا ببيند، آري، من همان آدم و شيث هستم. آگاه باشيد، هر كس بخواهد نوح و فرزندش سام را ببيند، من همان ابراهيم و اسماعيل هستم. آگاه باشيد،‌ هر كس كه بخواهد عيسي و شمعون را ببيند، عيسي و شمعون منم. اي مردم! بدانيد كه اگر بخواهيد محمد و اميرالمؤمنين را ببينيد، من همان
الي محمد و اميرالمؤمنين، صلوات الله عليهما، فها انا ذا محمد و اميرالمؤمنين. الا و من اراد ان ينظر الي الحسن و الحسين فها انا ذا الحسن و الحسين. الا و من اراد ان ينظر الي الأئمة من ولد الحسين فها انا ذا الأئمة اجيبوا الي مسألتي فاني انبئكم بما نبئتم به و مالم تنبؤبه و من كان يقرأ الكتب و الصحف فاليسمع مني.

 

ثم يبتديء بالصحف التي انزلها الله علي آدم و شيث و يقول امة آدم و شيث هبة الله، هذه والله هي الصحف حقاً و لقد ارانا مالم نكن نعلمه فيها و ما كان خفي علينا و ما كان اسقط منها و بدل و حرف.
ثم يقرأ صحف نوح و صحف ابراهيم و التوراة و الانجيل و الزبور فيقول اهل التوراة و الانجيل و الزبور هذه و الله صحف نوح و ابراهيم حقاً و ما اسقط منها و بدل و حرف منها. هذه و الله التوراة الجامعة و الزبور التام و الانجيل الكامل، انها اضعاف ما قرأنا منها.

 

ثم يتلوا القرآن فيقول المسلمون هذه و الله القرآن حقاً الذي انزله الله علي محمد صلي الله عليه و آله و ما اسقط منه و حرف و بدل.(4)
محمّد و اميرالمؤمنين هستم – كه درود خداوند بر آنها باد – آگاه باشيد، اگر بخواهيد حسن و حسين را ببينيد، من همان حسن و حسين ام. اي مردم! اگر بخواهيد ائمه از فرزندان حسين را ببينيد، من همان پيشوايان از فرزندان حسين هستم [يعني همه عزيزان و فرستادگان خداوند در من خلاصه شده اند]. پس دعوت مرا اجابت كنيد. براي اينكه آنچه آنها به شما فرمودند و نفرمودند من به شما خواهم گفت و شما را آگاه مي كنم. هر كسي كه كتابهاي آسماني را مي خواند پس بشنود تا براي او بخوانم.

 

آنگاه شروع مي كند به خواندن صحفي كه بر آدم و شيث نازل شده است و پيروان آدم و شيث اقرار مي كنند و مي گويند به خدا قسم اين همان صحفي است كه بر آدم و شيث نازل شده و اين آقا چيزهايي به ما نشان داد كه قبلاً نمي دانستيم و بر ما مخفي بود و به علاوه، كوچكترين حرفي از آنها نيفتاده و تحريف هم نشده است.
سپس شروع مي كند به خواندن صحف نوح و ابراهيم و نيز تورات و انجيل. پس اهل تورات و انجيل و زبور مي گويند به خدا قسم اين است تورات جامع و زبور تمام و انجيل كامل. به درستي كه بيش از آنچه ما از اين كتابها خوانده بوديم براي ما قرائت فرمودند.

آنگاه شروع به خواندن قرآن مجيد مي فرمايد. پس پيروان قرآن مي گويند به خدا قسم اين همان قرآني است كه خداوند بر پيامبرش نازل فرموده و حرفي از آن نيفتاده و همچنين تحريف و تبديلي در آن صورت نگرفته است.

 

 

از جمله سخنان حضرت قائم(روحي له الفداء) هنگام ظهور

عن المفضل بن عمر ابي عبدالله عن ابيه عليهما السلام انه قال اذا قام القائم عليه السلام قال «ففررت منكم لما خفتكم فوهب لي ربي حكماً و جعلني من المرسلين.»(5)و(6)
امام صادق از پدرش حضرت باقر(ع) نقل مي كند كه فرمودند هرگاه قائم ما(ع) قيام نمايد براي مردم اين آيه شريفه را تلاوت مي كند:
«چون از شما ترسيدم لذا دوري اختيار كردم؛ اما خداوند بزرگ مرا از فرستادگان خويش قرار داده و نيز مقام فرمانروايي و حكومت بر جهان هستي را به من عطا فرموده است.»

 

 

اوّلين دعاي حضرت ولي عصر(روحي له الفداء) در روزهاي اوّل ظهور

-در شب جمعه اي كه قصد داشتم فرداي آن شب ترجمه دعاي ذيل (لا اله الا حقاً حقا … الخ) بنويسم، وجود مقدس حضرت بقيةالله، روحي له الفداء، را در خواب ديدم. فرمودند: اين دعا را از كجا گرفته اي؟ عرض كردم: از كتابهاي مرحوم علامه مجلسي گرفته ام. فرمودند: علامه مجلسي الآن نزد ما است.
گرچه اينجانب تمايلي به نقل اين مطلب نداشتم ولي بدان جهت كه بيان قدر و منزلت علامه مجلسي، رضوان الله عليه، لازم مي نمود و ضمناً اعتبار اين دعا را هم كه از فرمايشات خودشان است،‌ امضاء فرمودند، مبادرت به نگاشتن آن نمودم. و اينك ترجمه دعاي حضرت بقيةالله، عجل الله فرجه الشّريف.

 

وجود مقدّس آقا اميرالمؤمنين، سلام الله عليه، مي فرمايند:‌ گويا مي بينم فرزندم حضرت مهدي، ارواحنا له الفداء، در ساعات اوليه ظهورش سوار بر مركب از ناحيه وادي السّلام به طرف مسجد سهله، در حالي كه نور از پيشاني مركب سواري اش مي درخشد، در حركت است و اين دعا را مي خواند:
قال اميرالمؤمنين عليه السلام كانني به قد عبر من وادي السلام الي مسيل السهلة‌علي قرس محجل له شمراخ يزهر، يدعو و يقول في دعائه:
لا اله الا الله حقاً حقاً، لا اله الا الله إيماناً و صدقاً،‌ لا اله الا الله تعبداً ورقاً اللهم معز كل مؤمن وحيد و مذل كل جبار عنيد، انت كنفي حين تعييني المذاهب و تضيق علي الارض بما رحبت. اللهم خلقتني و كنت غنياً عن خلقي و لولا نصرك اياي لكنت من المغلوبين. يا منشر الرحمة من مواضعها و مخرج البركات من معادنها و يا من خص نفسه بشموخ الرفعة فأولياؤه بعزه يتعززون، يا من وضعت له الملوك نير المذلة علي اعناقهم فهم من سطوته خائفون. أسألك باسمك الذي فطرت به خلقك فكل لك مذعنون، أسألك ان تصلي علي محمد و آل محمد و ان تنجزلي امري و تعجل لي في الفرج و تكفيني و تعافييني و تقضي حوائجي الساعة، الساعة، الليلة، الليلة انك علي كل شيء قدير.(7)

 

خدايي جز او كه حقّاً آفريننده همه عالم هستي است، وجود ندارد. آري، او بر حق است. از روي ايمان و صادقانه به خداوندي او اعتراف مي كنم. در كمال عبوديت و بندگي او را مي ستايم. خداوندا! تو عزت دهنده هر مؤمن بي يار و تنهايي و خوار كننده هر ستمگر و سركش. بار خدايا! تنها پشت و پناه من هنگام هجوم اجانب و حمله ستمگران، تويي. آري در وقتي كه كره زمين با اين وسعت بر من تنگ مي شود، يار منحصر به فرد من تو هستي. خداوندا! تو مرا آفريدي در حالتي كه نيازي به آفرينش من نداشتي و اگر نصرت و ياريهاي ذات مقدس تو نبود، مغلوب حوادث مي شدم.(8) اي كسي كه رحمت بي نهايت خود را از مركز ان به تمام عالم وجود منتشر مي سازي و برات خود را از مركز آن خارج مي كني و در اختيار بندگانت قرار مي دهي! اي خداوندي كه عظمت را مخصوص به ذات پاك خود قرار داده اي، بنابراين عزت اولياي الهي از عزت تو سرچشمه مي گيرد! اي آفريننده اي كه پادشاهان در مقابل قدرت تو خود را خوار و ذليل مي بينند و از توانايي و قدرت زوال ناپذيرت هراسناكند! تو را بدان اسمي كه همه مخلوقات و موجودات عالم هستي را به وسيله آن آفريدي، مي خوانم(9) و همه آنها در مقابل ذات پاك تو اعتراف و اقرار دارند. از پيشگاه مقدّس تو استدعا مي كنم كه به روان تابناك جدّم و خاندان عزيزش سلام و درود فرستي و:

1 – امر قيام مرا منجّز فرمايي.

2 – در ظهورم تعجيل فرمايي.

3 – امور خود را كفايت كني.

4 – در تمام ابعاد، عافيت نصيبم فرمايي.

5 – خواسته هاي مرا برآورده فرمايي.

البته در همين ساعت؛ آري در همين ساعت؛ آري همين شب. مي دانم كه ذات پاك تو بر هر كاري تواناست.

سخنراني حضرت وليّ عصر(ع) در شب اول ظهور
و عن جابر عن ابي جعفر محمد بن علي عليهما السلام قال يظهر المهدي بمكة عند العشاء و معه رأية رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم و قميصه و سيفه و علامات و نور و بيان فاذا صلي العشاء نادي باعلي صوته يقول: اذكركم الله ايها الناس و مقامكم بين يدي ربكم فقد اتخذ الحجة و بعث الانبياء و انزل الكتاب و امركم ان لا تشركوا به شيئاً و ان تحافظوا علي طاعته و طاعة رسوله و ان تحيوا ما احيي القرآن و تميتوا ما امات و تكونوا اعواناً علي الهدي و وزراً علي التقوي فان الدنيا قد دنت فناؤها و زوالها و اذنت بالوداع و اني ادعوكم الي الله و الي رسوله و العمل بكتابه و اماته الباطل و احياء سنته.(10)
جابر در ارتباط با اولين شب قيام و حكومت جهاني حضرت بقية الله، ارواحنا له الفداء، از وجود مقدس حضرت جواد الائمه(ع) روايت مي كند كه آن حضرت فرمودند: حضرت مهدي(ع) شبانگاه در وقت نماز عشاء و در مسجد الحرام ظهور مي كند

 

در حالتي كه پرچم رسول
اكرم – كه درود خدا بر او و خاندانش باد – به دست و پيراهن آن حضرت و شمشير مخصوص آن بزرگوار را به همراه دارد به علاوه نشانه ايي از نور و بيان. پس چون نماز عشاء را به جا آوردند با صداي بسيار بلند مي فرمايد.
اي مردم! من خدا را به ياد شما مي آورم و ايستادن شما را در پيشگاه خداوند.(11) مردم! خداوند با فرستادن انبياء، حجت را بر شما تمام كرد [و راه سعادت و شقاوت را نشان داد] و قرآن را بر شما نازل كرد و امر فرمود كه شريكي براي خداوند قايل نشويد و اينكه در اطاعت از او و پيامبرش كوتاهي نورزيد و هرآنچه را قرآن زنده كرده است شما آن را زنده كنيد و آنچه را قرآن نابود و به اصطلاح مرگش را اعلام نموده است شما نيز آن را بميرانيد و بكوشيد ياور هاديان به سوي خير باشيد و خود از مقام واقعي هدايت استفاده كنيد و هميشه طرفدار تقوي و پرهيزگاري باشيد و به درستي كه دنياي شما نزديك به فنا و نابودي است و با زبان مخصوص خودش با شما خداحافظي مي كند. و من شما را [به چند اصل حياتي] دعوت مي كنم:

1 – به سوي خداوند (بندگي خداوند).

2 – به سوي فرستاده او [حضرت محمد بن عبدالله(ص)].

3 – بياييد به احكام و مقررات خداوند عمل كنيد.

4 – باطل را بميرانيد (امحاء بدعتها، مكتبهاي ضدّ قرآن و خلاصه فرهنگ غير قرآن).

5 – سنّتهاي الهي و آنچه را كه پيامبر فرموده است زنده كنيد (اوامر و نواهي خداوند).

 

سخنان حضرت بقيّةالله (روحي له الفداء) هنگام قيام
عن زيد بن علي اذا قام القائم من آل محمد يقول:
ايها الناس نحن الذين وعدكم الله تعالي في كتابه «الذين ان مكنا هم في الارض اقاموا الصلوة و آتوا الزكوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبة الامور.»(12) (13)
روايت بالا از جانب زيد بن علي نقل شده است كه فرمودند زماني كه قائم آل محمد [صلوات الله عليهم اجمعين] قيام كنند و به مردم چنين مي فرمايند:
اي مردم! ما همان خانداني هستيم كه خداوند در قرآن كريمش به شما وعده فرموده است كه وقتي حكومت به ايشان داده مي شود «آنان در برپا داشتن نماز و دادن زكات و امر به معروف و نهي از منكر جديّت خواهند نمود و البتّه عاقبت همه امور مخصوص به ذات پاك خداوند است.»
-يعني در دولت خاندان عصمت و طهارت اين دسته از احكام و ساير قوانين ديگر الهي اجرا خواهد شد، و الّا اين دودمان پاك هميشه حتّي در زندانها و در حال اسارت نيز اين احكام را به دقّت اجرا مي كردند.

 

 

منبع:پرسمان

---

پي نوشت ها :

1-سوره آل عمران(2)، آيات 33-35.
2-نعماني، الغيبه، ب 14، ح 67.
3-الامام مهدي(ع) من المهد الي الظهور، ص 515.
4-بحارالانوار،‌ج 53، ص 9.
5-بحارالانوار، ج 52، ص 281.
6-سوره شعراء(26)، آيه 21.
7-بحارالانوار، ج 52، ص 391.
8-ممكن است اشاره به حوادث زندگي پر خروش آن حضرت از ساعت اول ولادت تا زمان غيبت صغري و كبري و عنايات غيبي كه از جانب خداوند بزرگ به آن عزيز رسيده است، باشد.
9-اشاره به اسم مقدّس اعظم يا اسماء ديگر خداوند است كه در سايه آنها جهان وجود آفريده شده است.
10-عقد الدّرر، ص 145.
11-كنايه از روز قيامت و محكمه عدل الهي.
12-سوره حج(22)، آيه 41.
13-بحارالانوار، ج 52، ص 373.