پيرمردى تاجر و تاجرزاده، ساكن قم نقل مى  كرد: بيست و پنج سال پيش (و يا بيست و پنج ساله بودم) كه در سامرا بوديم، مرحوم ميرزا محمّدحسن شيرازى صاحب فتواى تحريم تنباكو، مريض و شايد در حال احتضار بودند. گويا اطرافيان مرحوم ميرزا و از جمله خود ناقل داستان فهميده بودند كه ميرزا ـ رحمه اللّه ـ وفات مى كند،(اين جمله از حضرت استاد ـ مدّظلّه ـ است، نه از ناقل.) او مى گويد: من در گوشه اى از اطاق نشسته بودم و درباره ى مرجعيت بعد از ايشان، آهسته با هم گفت  و گو مى كرديم و آقاى ميرزا ـ رحمه اللّه ـ در طرف ديگر اطاق به پهلو خوابيده بود، و هيچ صحبتى با ايشان نكرديم ولى گويا با ايشان بوديم كه جواب داد: آن با من نيست، با خداست.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *