بلاذری گوید:
امام حسین (ع) دستور داد نی و هیزم در گودی پشت خیمهها ریختند که مثل یک نهر بود و شبانه آن را حفر کرده بودند و مثل خندق شده بود. در آن نیها و هیزمها ریختند و گفتند: صبح که شود و با ما جنگ آغاز کنند، در آنها آتش میافکنیم تا از پشت سر به ما حمله نکنند و چنان کردند.
قال البلاذری:
و کان الحسین (ع) أمر بصب و حطب إلی مکان من ورائهم منخفض کأنّه ساقیةٌ و کانوا حفروه فی ساعة من اللّیل، فصار کالخندق ثمّ ألقوا فیه ذلک القصب و الحطب و قالوا: إذا غدوا فقاتلوا [نا]، ألهبنا فیه النّار لئلاً یأتونا من ورائنا ففعلوا. [1]
[1]– انساب الاشراف 3: 187، الارشاد: 232.