بخشى از شرايط بايد پيش از آميزش جنسى مورد توجه قرار گيرد تا بستر مناسبى براى رابطه اى دل خواه باشد. در اين ميان، گاهى آسيب هايى به وجود مى آيد كه هنگام آميزش جنسى يا پس از آن خود را نشان مى دهد و زمينه هاى كاميابى همسران را با خطر روبه رو مى كند. به نمونه هايى از آن آسيب ها كه رابطه بيشترى با نارضايتى جنسى همسران دارد، اشاره مى كنيم:
1 – ناهماهنگى جنسى ميان همسران
بعضى از مردان به شدت نسبت به ارضاى جنسى علاقه نشان مى دهند و در تمام اوقات آماده رابطه جنسى اند؛ ولى چون پس از عمل آميزش با نوعى سستى مواجه مى شوند، پس از عمل زناشويى به طور طبيعى به خواب مى روند. گاهى مرد در ابتدا تحريك مى شود و پيش از اينكه همسرش به لذت مطلوب خود برسد، نمى تواند به كار ادامه دهد. دليل اين امر آن است كه براى مردان طغيان شهوت آسان تر انجام مى گيرد.
كسانى كه واقع بين نيستند، انتظار دارند در هر رابطه جنسى ارضاى كامل جنسى صورت گيرد؛ ولى بايد گفت: زوج ها غالباً به دليل تجربه كم، انتظارشان در اين جهت برآورده نمى شود. متأسفانه همسرانى كه جوان و كم تجربه اند، ممكن است پس از مدتى موفق نشوند ميل و اشتياق روزهاى اوليه را از خود نشان دهند و به دنبال آن چنين نتيجه بگيرند كه در خود يا همسرشان نقصى وجود دارد. اين نكته مى تواند نارضايتى ميان همسران را به وجود آورد. براى مقابله با اين خطر، همسران بايد واكنش هاى خود را براى رسيدن به ارگاسم كاملاً مورد توجه قرار دهند تا از اين راه بر شهوت و ميل خود بيفزايند. هر زن و شوهرى بايد براى رسيدن به نقطه مطلوب، به دقت اشتباهات خود را مورد بررسى قرار دهد و از بروز دوباره آن ها جلوگيرى كند تا زمينه چنين سوء تفاهم هايى پيش نيايد.[1]
2 – نگاه يك سويه به روابط جنسى
پس از آميزش جنسى، ميل جنسى در مردان به شدت فروكش مى كند، در حالى كه ميان زنان چنين فرآيندى به شدت ظهور نمى كند و به علاوه، انتظار نوعى عشق بازى و نگاهى فراتر از رابطه جنسى خالص در آنان وجود دارد؛ چرا كه فكر بازيچه بودن زن براى مرد بايد به وسيله عشق بازى پس از آميزش، پاسخگوى خواسته هاى همسرش باشد. در مراحل اوليه ازدواج، عشق بازى پس از نزديكى، به مراتب بهتر از عشق بازى پيش از آميزش است؛ زيرا:
1 – عشق بازى پس از نزديكى، محبت دو طرف به يكديگر را ثابت مى كند و نشان مى دهد عشق آنها تنها به منظور ارضاى جنسى نيست؛
2 – عشق بازى پس از آميزش، حسّ مردانگى و زنانگى را در آنها تقويت مى كند. هر مردى زمانى احساس غرور مى كند كه زن پس از نزديكى او را ستايش كند و هر زنى مايل است بداند كه صلاحيت جوابگويى به خواسته هاى شوهرش را دارد؛
3 – عشق بازى پس از نزديكى، احساس نگرانى از يك عمل به ظاهر حيوانى را از بين مى برد و به عشق و محبت انسانى مى افزايد؛
4 – اگر در رابطه جنسى، يكى از همسران يا هر دو ارضا نشده باشند، اين حقيقت را كه به يكديگر عشق و علاقه دارند، تأييد مى كند و نمى گذارد ارضا نشدن باعث از بين رفتن محبت ميان زن و شوهر شود؛
5 – اظهار عشق پس از نزديكى، شروع دوباره خوبى را نويد مى دهد.[2]
هيچ جمله اى نمى تواند شور و شوق شما را در زمينه لذت جنسى درست وصف كند. عمدتاً علاقه شما و نگاهتان به بستر آميزش معين مى سازد چه قدر شما از ارتباط جنسى لذت كسب مى كنيد. پس با به كارگيرى عشق بازى در هر مرحله، زمينه شور و شوق مراتب بعدى را بهتر فراهم سازيد.
3 – كاهش تمايلات جنسى
منشأ كاهش تمايل جنسى را مى توان هم در شالوده زيستى و هم در زمينه هاى روانى جست وجو كرد. به طور طبيعى بالاتر رفتن سنّ مردان، باعث مى شود آن ها ديرتر به انزال برسند و زمان بيشترى را مى طلبند تا آمادگى تجديد رفتار جنسى را پيدا كنند. از طرفى زنان پس از يائسگى با كاهش يافتن حالت لزجى مهبل، رابطه جنسى برايشان ناخوشايند مى نمايد. عوامل روانى از قبيل فشار كار، نداشتن وقت مناسب براى ارتباط جنسى، ترس از ناتوانى جنسى، احساس يك نواختى در ارتباط زناشويى، كسالت در ايجاد ارتباط مناسب و تفاوت هاى فردى ميان همسران نيز، زمينه هاى كاهش را فراهم مى آورد.
در برخى همسران با گذر زمان تغيير چشمگيرى در كاهش رابطه جنسى ديده نمى شود، در حالى كه برخى در همان سال هاى اوليه زناشويى فعاليت هاى جنسى خود را به طور چشمگيرى كاهش مى دهند. زن و مرد بايد در مرحله اول براى بالابردن درخواست جنسى فضاسازى كنند تا كاهش طبيعت اوليه را با طبعى جديد جبران نمايد، و در مرحله بعدى از تغييرات آگاهى داشته باشند تا وضعيت پيش آمده غيرمنتظره جلوه نكند و زمينه هاى ناسازگارى را فراهم نسازد. در اين زمينه زنان مى توانند با تصور ذهنى و روانى ارتباطات جنسى گذشته، به فعاليت جنسى ادامه دهند و مردان نيز با تقويت قواى جنسى از طريق مواد غذايى قواى جنسى را تقويت كنند.
4 – تحريكات جنسى ناسالم
رابطه جنسى سالم، مستلزم تصوير ذهنى سالم در مشاركت جنسى است. زنان و مردان در طول روز و در محيط كار بايد بكوشند كه كمتر به چهره ديگران نگاه كنند. ايده آل آن است كه تصوير واضح هر يك از زن و شوهر، فقط به همسر خود اختصاص داشته باشد و زن و مرد تصوير واضحى از نامحرمان نداشته باشند. دقت در چهره و بدن ديگران، دو حالت دوستى و نفرت را به دنبال دارد. دوستى با ديگران رابطه فرد با همسر را تضعيف و زمينه نارضايتى را تقويت مى كند. به همين جهت، سفارش شده است در انتخاب همسر زيبايى او را مدّ نظر قرار دهيد تا ديدن او زمينه دوستى شود. بايد كسى را براى ازدواج و شريك جنسى برگزيند كه چهره، حالت ها و رفتارهاى او زمينه پذيرش يك عمر را فراهم سازد. همان گونه كه زنان بهتر است جز همسر را نبينند و مردان را به حريم خود راه ندهند، مردان نيز هرزه گرايى را بايد وانهند و صادقانه، پاك و معصوم وار به همسر خود نگاهى عاطفى، عشقى و شهوانى داشته باشند. آنان نه تنها در زمان انتخاب همسر، بلكه در زمان آميزش نيز بايد با تصويرسازى سالم و به دور از ذهنيت هاى ناسالم، روابط جنسى را برقرار كنند. در روايات معصومان عليهم السلام آمده است كه ارتباط با همسر با شهوتى كه از طريق تصوير ذهنى زن بيگانه اى حاصل شده است، مطلوب نيست.[3]
5 – نداشتن جذابيت ظاهرى
مردان و زنان براى اين كه جذّاب جلوه كنند، لازم است لباس هاى متنوع بپوشند. به طور طبيعى، تعداد زيادى از زنان و مردان از روش و نوع لباس پوشيدن همسران خود شكايت دارند. تغيير در لباس، تنها تفريح نيست؛ بلكه تصوير ذهنى ديگران را تغيير مى دهد و آنان فرد را، شخصيتى پاكيزه و انسانى مرتب مى بينند. بى ترديد نوع لباس، تركيب، تناسب رنگ ها و جلوه هاى گوناگونى كه به همراه دارد، در رضايت روانى شريك جنسى تأثير فراوانى مى گذارد. لباس هاى روشن تر براى جوانان، لباس هاى ميانه رنگ براى ميانسالان و لباس هاى ساده و متناسب براى بزرگسالان باعث مى شود ميل جنسى در اولويت ديده شود. نكته جالب توجه اين كه براى زن ها آنچه مى شنوند، در رفتار جنسى تأثير عميق دارد و براى مردها آنچه مى بينند، در روابط جنسى بسيار موثر است؛ البته اين بدان معنا نيست كه ريزبينى فوق العاده زنان در ديدنى ها ناديده گرفته شود.
6 – تعيين وقت
هيچ گاه نمى توان براى نزديكى جنسى زمان تعيين كرد. انسان همانند يك ماشين نيست كه مطابق دستورالعمل خاصى رفتار كند. زمانى كه همه چيز از نظر سايكوفيزيولوژى آماده باشد، انسان آماده آميزشى جنسى است؛ البته عادت همان گونه كه در ديگر موارد نقش چشمگيرى دارد، اين جا نيز ايفاى نقش مى كند؛ اما داستان عادت را جداگانه بايد بررسى كرد. در پايان سال اول زندگى جنسى، زن و شوهر بايد آموخته باشند كه مطابق خواسته هاى يكديگر عمل كنند.
هر زمانى محيط آرام بود و تمايل به اوج رسيد، زمان رابطه جنسى فرارسيده است. هيچ كس نمى تواند در زمينه مسائل جنسى الگوى شما باشد. به هركس نگاه كنيد و او را ملاك قرار دهيد، شكست خواهيد خورد؛ چرا كه توانايى ها و گرايش هاى افراد به تعداد آنها متفاوت است. زمانى كه بيشتر موانع برداشته شد و شرايط از نظر محيطى، تغذيه، تمايل و… آماده بود، مى توان ارتباط جنسى را آغاز كرد. معيار در كاميابى جنسى مراحل آن نيست؛ بلكه رسيدن هم زمان زن و شوهر و فعاليت هماهنگ آنان براى رسيدن به ارگاسم ملاك است.[4]
7 – آميزش غيرطبيعى
از نظر شرعى و فقهى همه مراجع (به جز آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد) مى فرمايند: اين كار كراهت شديد دارد.[5]
آيت اللّه سيستانى مى فرمايند: اگر زن راضى باشد، كراهت شديد دارد و اگر راضى نباشد، بنا بر احتياط واجب جايز نيست.[6]
آيت اللّه تبريزى و آيت اللّه وحيد مى فرمايند: بنا بر احتياط واجب جايز نيست.[7]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:علی احمد پناهی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – همسران سازگار، ص316.
[2] – همان، ص317.
[3] – «لاتُجامعْ اِمَراَتَكَ بشَهوَةِ اِمراَةِ غيركَ»؛ الحرالعاملى، وسايل الشيعه، ج20، ص252.
[4] – همسران سازگار، ص320.
[5] – امام خمينى، آيت اللّه نورى و آيت اللّه فاضل، تعليقات على العروة، ج دوم، النكاح، الفصل الاول، م 1؛ آيت اللّه صافى، توضيح المسائل مراجع، م 450: آيت اللّه خامنه اى، استفتاء، س 419؛ آيت اللّه مكارم، تعليقات على العروة، احكام الحيض، السابع و دفتر معظم له.
[6] – توضيح المسائل مراجع، ج 1، م 450.
[7] – استفتاءات، س 1463؛ منهاج الصالحين، ج 1، م 228؛ آيت اللّه وحيد، منهاج الصالحين، ج 2، م 822.