سیّد بن طاووس آورده است:
از جمله نمازهای بین نماز مغرب و عشا، نمازی است که آن را ابوالحسن علی بن الحسین در کتاب خود برای ما روایت کرده است. او با سلسله‌ی سند خود از امام صادق (ع) از پدر بزرگوارش، از جدّش، از پدرش، از امیر مؤمنان (ع) نقل کرده که آن حضرت فرمود: هنگام رحلت رسول خدا (ص) به آن حضرت عرض کردیم: ای رسول خدا! به ما توصیه و سفارشی بفرمایید. حضرت فرمود: شما را سفارش می‌کنم به خواندن دو رکعت نماز میان مغرب و عشا که در رکعت اوّل، سوره حمد و سیزده مرتبه (اذا زلزلت الارض زلزالها) و در رکعت دوم، حمد و پنج مرتبه (قل هو الله احد) خوانده می‌شود؛ هر کس این عمل را در هر ماه انجام دهد، از متّقین محسوب می‌شود و اگر در سال، یک مرتبه انجام دهد، از گروه محسنین خواهد بود و اگر هر جمعه انجام دهد، از مصلّین خواهد بود و اگر هر شب انجام دهد، در بهشت نزدیک من خواهد بود و ثواب این نماز را به جز خدای عالمیان ـ جلّ و علا ـ کسی شمارش نتواند کرد.
قال سیّد بن طاووس:
و من الصّلوات بین العشائین مارواه أبوالحسن عليّ بن الحسین بن أحمد ابن عليّ بن إبراهیم بن محمّد العلويّ الجوّانيّ في کتابه إلینا قال: حدّثني أبي، عن جدّه عليّ بن إبراهیم الجوّانيّ، قال: حدّثنا سلمة بن سلیمان السراويّ، قال: حدّثنا عتیق بن أحمد ابن ریاح، قال: حدّثنا عمر بن سعد الجرجانيّ، قال: حدّثنا عمر بن سعید الزّهريّ، عن الصّادق، عن أبیه، عن جدّه، عن أبیه، عن أمیر المؤمنین (ع) قال:قلنا لرسول الله (ص) عند وفاته: یا رسول الله أوصنا فقال: اُوصیکم برکعتین بین المغرب و العشاء الآخرة تقرء في الأوّلی الحمد و إذا زلزلت الأرض زلزالها ثلاث عشرة مرّة، و في الثّانیة الحمد و قل هو الله أحد خمس عشرة مرّة فانّه من فعل ذلک في کل‌شهر کان من المتّقی، فإن فعل ذلک في کلّ سنة کتب من المحسنین، فإن فعل ذلک في کلّ جمعة مرّة کتب من المصلّین، فإن فعل ذلک في کلّ لیلة زاحمني في الجنّة، ولم یحص ثوابه إلاّ الله ربّ العالمین جلّ و تعالی.[1]
[1] . مصباح المتجهد: 107، فلاح السائل: 246 و اللفظ المتن منه، عنه البحار 87: 98 ح 16.