خودسازى يكباره
براى خودسازى و تهذیب نفس آیا مىتوان گناهان را یکباره ترک کرد و یا باید به تدریج اقدام کنیم؟
جايگاه خودسازى
منظور از خودسازى چیست؟ آیا صحیح است که بگوییم اول باید خودسازى کنیم بعد به دیگران و جامعه خدمت کنیم؟
خودسازى و اجتماع
چگونه مى توان بين اجتماع بود و زندگى معمولى داشت و خودسازى كرد؟
ارتباط اجتماعى
. احساس مىكنم انسان اجتماعى و برونگرا نيستم ؛ زيرا هنگام حضور در جمع دوستانه يا مهمانى حرف زيادى براى گفتن نمىيابم. اگر هم حرفىداشته باشم، نمىتوانم صريح و با آرامش بيان كنم و مجبور مىشوم در گوشهاى ساكت بنشينم و فقط به صحبتهاى ديگران گوش داده، جواب آرى يا نه بگويم. اين سكوت بيش از حد باعث نارضايتى و ناراحتى طرف مقابل مىشود ؛ زيرا به قول خودشان من يك فرد با حال نيستم. فرق من با كسى كه صحبتهايش روان است و به راحتى مىتواند در دل ديگران نفوذ كند و سخنان ارزشمند بگويد در چيست؟ چرا او با آرامش و راحتى نظرش را ابراز مىكند ؛ ولى من با خجالت و احتياط… احساس مىكنم وقتى كسى بار اول با من برخورد مىكند، مرا بهتر از آنچه هستم مىبيند ؛ ولى بعد از مدتى برخوردش دگرگون مىشود و حتى سعى مىكند خود را كنار بكشد.
ادله موافقان و مخالفان سياست و حكومت دينى
اگر دين، امرى فردى تلقى شود و حكومت، امرى اجتماعى، آيا در اين فرض حكومت دينى قابل تصور است؟
حقوق اجتماعی انسان از نگاه امام سجاد علیه السلام
امامان بزرگوار در دوران حیات خود به عنوان اسوه های زندگی و كارشناسان دین در بین مردم شناخته می‌شدند و رفتار و گفتار و كردارشان نزد دیگران به عنوان حجت شرعی تلقی می‌شد. خاندان اهل بیت عصمت و طهارت در مواجهه با مسائل عصر خود راهكارهای ویژه‌ای داشتند و برای ماندگاری اثرات رفتارشان، میراث شفاهی و كتبی از خود به
یادگار گذاشتند. نوع برخورد ائمه اطهار با مسائل پیرامونی‌شان متناسب با شرایط خاص زمانی و مكانی متفاوت بود.
