‌ موجود حقیقی واقعی، فقط ذات حقّ جلَّ جلاله در عالم ذات است؛ و این سایر عوالم، از شئون و تجلّیات او هستند.

مثلاً تجلّی نمود به ظهور و تجلّی اوّلی، و در نتیجه عالم عقلی ]جبروت[ ایجاد شد. سپس دوباره تجلّی نمود و عالم نفسی ]ملکوت[ ظاهر و موجود شد و همین‌طور تا این‌که عالم حسّی ]جهان مادّه[ ایجاد گشت.

پس در خارج، یک موجود حقیقی حقّ ثابت است با شئون و تجلّیاتش.

و هر شأنی از شئون او عبارتست از عوالم، که در مرحله‌ی خودش کامل است. و هر عالمی دارای صفات و آثار خاصّ خودش می‌باشد تا برسد به پست‌ترین و کثیف‌ترن و تنگ‌ترین آن‌ها که همین عالم محسوس است.

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۲۰