روح نبی خاتم و ائمّه‌ی طاهرین (ص) معلّم و مهذِّب کلّ افراد بشر و رساننده‌ی عموم را به سعادت عظمی و اتّحاد کلمه و یگانگی در پیمودن طریق توحید می‌باشد. و به قاعده‌ی این‌که: هر موجودی را خاصیتی است، خاصیت وجودی ایشان هم همین تعلیم و تهذیب عمومی است. و بر آگاهان و مطّلعین تواریخ و اخبار، نمایان است که بروز اثر و طلوع آفتاب سعادت کبری در حوزه‌ی مدینه‌ی انسانی به واسطه‌ی وجود موانع و قواسر مختلفه، در زمان خودشان ممکن نشد… البتّه در عرصه‌ی نظام طبیعی عالم و اساس حکیمانه‌ی حضرت حق، روزی و دوری باید هویدا شود که نفوس کلّیه‌ی الهیه [معصومین (ع)] و معلّمین مدرسه‌ی دنیا، در مقام تعلیم عمومی برآیند؛ یعنی ارواح رؤسای تعلیم، توجّهی به بدن‌های خود نموده و خود را در جامعه نمایان کنند… در مقام تعلیم و تهذیب سرتاسر نفوس بشر برآیند و مولود انسانی را به مقام کمال و تمام فعلیت خود رسانند… و عالم نورانی شود… و بر همه‌ی عالمیان، ابواب بهشت معنوی و سیر در عالم روح و اطمینان، مفتوح شود؛ و ذائقه‌ی همگی به شیرینی حقیقت انسانیه -که تخمیر با علم و عرفان و اخلاق فاضله است- شیرین گردد…

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۱۳۲