ابن عبدالبر در کتاب الاستیعاب گفته است:
بیماری آخر رسول خدا (ص) که در آن بیماری، فوت نمود، روز بیست و هشتم ماه صفر سال یازدهم هجری در منزل میمونه، شروع شد. وقتی بیماری شدید گشت، به منزل عایشه انتقال یافت و ظهر روز دوشنبه، مثل همان وقتی که وارد مدینه شده بود، دوازدهم ماه ربیع الاوّل سال یازدهم هجری وفات و روز سه شنبه، هنگامی که خورشید متمایل شده بود، دفن گردید.
و گفته شده است: بلکه در شب چهارشنبه، دفن شد.
اما قول مشهور و مورد قبول نزد علمای شیعه، این است که حضرت روز دوشنبه، بیست و هشتم ماه صفر سال یازدهم هجری وفات یافت.[۱]
قال إبن عبدالبرّ:
ثمّ بدأ برسول الله (ص) مرضه الّذی مات منه یوم الأربعاء للیلتین بقیتا من صفر سنه إحدی عشره فی بیت میمونه ثمّ انتقل حین اشتدّ وجعه إلی بیت عائشه… و قبض (ص) یوم الاثنین ضحی فی مثل الوقت الّذی دخل فیه المدینه لاثنتی عشره لیله خلت من ربیع الأوّل سنه إحدی عشره من الهجره و دفن یوم الثّلثاء حین زاغت الشّمس و قیل بل دفن لیله الأربعاء (ص). [۲] و المختار و المشهور عند الأمامیه أنّه (ص) قبض یوم الثنین[۳] بقیتا من صفر سنه إحدی عشره من الهجره.
[۱] . چنانکه حسان بن ثابت در شعر خود گفته: فدای پیامبر هدایتگری که شاهد وفات او در روز دوشنبه بودم. (السیره النبویّه ۴: ۳۲۰).
[۲] . الاستیعاب (فی حاشیه الاصابه) ۱: ۳۴، اسد الغابه: ۴۱، مسند أحمد ۶: ۱۱۰ متفرّقاً و مختصراً.
[۳] . کما قال حسان بن ثابت فی شعره بابی و امّی من شهدت وفاته فی یوم الاثنین النّبیّ المهتدی، السیره النبویه ۴: ۳۲۰٫
پاسخ دهید