ابن نما از امام صادق (ع) چنین نقل می‌کند:
هیچ زن هاشمی سرمه نکشید و خضاب نکرد و تا پنج سال از خانه‌ی هیچ هاشمی دود (برای پخت و پز) دیده نشد تا آن‌که ابن زیاد کشته شد.
از فاطمه دختر علی (ع) روایت است که: هیچ زنی از ما حنا نبست و سرمه نکشید و سر شانه نکرد تا آن‌که مختار، سر ابن زیاد را فرستاد.
قال ابن نما:
وَ رَوَى الْمَرْزُبَانِيُّ بِإِسْنَادِهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ (ع) أَنَّهُ قَالَ: مَا اكْتَحَلَتْ هَاشِمِيَّةٌ وَ لَا اخْتَضَبَتْ وَ لَا رُئِيَ فِي دَارِ هَاشِمِيٍّ دُخَانٌ خَمْسَ حِجَجٍ حَتَّى قُتِلَ عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ زِيَادٍ. (لعنه الله).
و عن عبدالله بن محمّد بن أبي سعيد عن أبي العيناء، عن يحيى بن راشد، قال: قالت فاطمة بنت عليّ: ما تحنأت امرأة منّا و لا أجالت في عينها مروداً و لا امتشطت حتّى بعث المختار رأس عبيد الله بن زيادٍ.[1]
[1]– ذوب النّضاری فی شرح الثّار: 144، البحار 45: 207 ح 13 و 344 ح 12.