ابن نما از امام صادق (ع) چنین نقل می‌کند:

هیچ زن هاشمی سرمه نکشید و خضاب نکرد و تا پنج سال از خانه‌ی هیچ هاشمی دود (برای پخت و پز) دیده نشد تا آن‌که ابن زیاد کشته شد.

از فاطمه دختر علی (ع) روایت است که: هیچ زنی از ما حنا نبست و سرمه نکشید و سر شانه نکرد تا آن‌که مختار، سر ابن زیاد را فرستاد.

 

 

قال ابن نما:

وَ رَوَى الْمَرْزُبَانِیُّ بِإِسْنَادِهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ (ع) أَنَّهُ قَالَ: مَا اکْتَحَلَتْ هَاشِمِیَّهٌ وَ لَا اخْتَضَبَتْ وَ لَا رُئِیَ فِی دَارِ هَاشِمِیٍّ دُخَانٌ خَمْسَ حِجَجٍ حَتَّى قُتِلَ عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ زِیَادٍ. (لعنه الله).

و عن عبدالله بن محمّد بن أبی سعید عن أبی العیناء، عن یحیى بن راشد، قال: قالت فاطمه بنت علیّ: ما تحنأت امرأه منّا و لا أجالت فی عینها مروداً و لا امتشطت حتّى بعث المختار رأس عبید الله بن زیادٍ.[۱]


[۱]– ذوب النّضاری فی شرح الثّار: ۱۴۴، البحار ۴۵: ۲۰۷ ح ۱۳ و ۳۴۴ ح ۱۲٫