سید احمد مهدوی یکی از دوستان شهید بزرگوار محمود اخلاقی نقل می‌کند: «شهید بزرگوار محمود، بسیار انسان صریحی بود و مسأله‌ای را که تشخیص می‌داد صحیح است، عنوان می‌کرد.
در این باره یادم هست، یکی از آقایان که مسؤولیت مهمی را در استان به عهده داشتند، منزلاشان در بلوار جمهوری اسلامی بود. ایشان مرتب اعتراض می‌کرد که: «چرا ایشان باید منزلش در بالای شهر باشد. مردمی که کار دارند، معمولاً در اطراف و حاشیه‌ی شهر هستند – آن زمان وسیله‌ی نقلیه‌ی عمومی به ویژه در این مسیر به آسانی پیدا نمی شد – اگر فردی بخواهد از هر کجای شهر به آن‌جا برود، باید کلی کرایه بپردازد.»
ایشان همچنین می‌گفت: «در این منطقه همه‌ی خانه‌ها، گرانقیمت و شیک هستند. افراد مستضعف که به این‌جا بیایند، احساس خوشایندی نخواهند داشت. چرا باید یک مسؤول برجسته این‌گونه زندگی کند؟»
رسم خوبان ۱۸ – چون مسافر زیستن، ص ۴۷ و ۴۸٫/ راز گل‌های شقایق، ص ۸۶٫
پاسخ دهید