راهکارها:

الف. فراهم نکردن زمینه دروغگویی

یک نکته مهم در این زمینه این است که ما نباید زمینه‌ی دورغ‌گویی را در فرزندان خود فراهم کنیم؛ یعنی به گونه‌ای رفتار نکنیم که فرزند ما مجبور به دروغگویی یا پنهانکاری شود؛ به عنوان مثال، وقتی حقیقت موضوعی را گفت و اشتباهی را به گردن گرفت، او را سرزنش و یا تنبیه نکنیم. 

ب. صحیح بودن نحوه سؤال کردن

در جاهایی که می‌دانیم بچّه ممکن است غیر واقع بگوید، ما نباید خیلی از او سؤال بپرسیم.

ج. قرار دادن کودک در برابر آگاهی ما

گاهی اوقات ما می‌توانیم بچّه را در برابر یک اطّلاعات دقیق از خود قرار بدهیم و با این کار از دروغگویی او جلوگیری کنیم؛ مثلاً وقتی کودک تلویزیون می‌بیند و متوجّه حضور ما می‌شود، ممکن است تلویزیون را خاموش کند و تکالیفش را انجام دهد؛ در این‌جا ما به جای این‌که از او بپرسیم چه کار می‌کردید، به او بفهمانیم که متوجّه روشن بودن تلویزیون شده‌ایم.

د. توجّه به توانایی‌ها

گاهی ممکن است بچّه‌ها برای جلب توجّه دروغ بگویند و یا به خاطر این‌که خود نمایی کرده و خود را بزرگ نشان دهند، دست به دروغ گویی بزنند. در این‌جا ما باید توجّه ویژه‌ای به فرزند خود داشته باشیم و توانایی های او را ببینیم؛ زیرا معمولاً کودکان دوست دارند که خود را نشان دهند و توانایی‌های خود را عرضه کنند و به همین خاطر ممکن است به دروغگویی متوسّل شود.