میلاد حضرت حسن مجتبی ستی
سبط رسول پور شه لافتی ستی
جشن بزرگ نیمه ی ماه مبارک است
آری ولادت حسن مجتبی ستی
فخر بشر، امام دوم، پور مرتضی
نور دو دیده و دل بدرالدجی ستی
تا عکس او در آینه ی گل فتاده است
خوشبوی و با طراوت و هم دلربا ستی
امشب ز عشق، زهره ی رقاصه در فلک
همساز بلبل چمن دلگشاستی
از گل به بوی خوش خبر آرد نسیم صبح
آری نسیم قاصد هر آشناستی
هر چند مخفیانه دهد گل به بوستان
ظاهر به بوی خوش ز نسیم صباستی
در بوستان مرتضوی غنچه ای شکفت
کان زیب دست شاه رسل مصطفی ستی
معنای کعبه و حرم و مسجد الحرام
سرّ منی، حقیقت سعی و صفاستی
دوم امام شیعه ی اثنا عشر بود
سوم نفر ز خمسه ی آل عباستی
وارث به علم و عصمت پیغمبر خداست
دوم خلیفه و خلف مرتضی ستی
ذاتش کجا توان به حقیقت شناختن
دانم همین قدر که حبیب خداستی
جان محمد(ص) است و جگر گوشه علیست
شایسته ی امامت اهل هدی ستی
جبریل خادم در دولتسرای اوست
روح القدس فدایی آن مه لقاستی
قرآن ناطق است امام دوم حسن
انسان به حکم و قاعده ی هل اتی ستی
شاها دمی نگر به غلامت «بهاء دین»
هر چند عامی و خجل و بی بهاستی
شاعر: سید مهدی میر فخرایی(بهاءالدین)
پاسخ دهید