شبلنجی از قول هشام بن کلبی نقل می‌کند:
رباب از زنان نیک و برتر بود. پس از شهادت حسین (ع) از او خواستگاری کردند. گفت: بعد از رسول خدا (ص) پدر شوهر دیگری نخواهم گرفت. چون حسین (ع) شهید شد با ابیاتی برای او مرثیه گفت که از جمله‌ی آن‌ها چنین است:
آن که نور روشنی‌بخشی بود، در کربلا کشته افتاده و دفن نشده است.
فرزند پیامبر! خدا جزای نیکت دهد و از خسارت در میزان دورت سازد.
برایم پشتوانه و تکیه‌گاه استوار بودی و با ما باعاطفه و دین برخورد می‌کردی.
اکنون یتیمان و فقیران و بیچارگان، که را دارند که به او پناه برند؟
به خدا هرگز در پی شوهر نخواهم بود تا آن‌که زیر خاک بروم.
قال الشّبلنجیّ:
قال هشام بن الکلبی: کانت الرّباب من خیار النّساء و أفضلهنّ و خطبت بعد قتل الحسین (ع) فقالت: ما کنت لأتّخذ حِماً بعد رسول الله (ص) و لمّا قتل الحسین (ع) رثته بأبیات منها:
إن الّذی کان نورا یستضاء به بکربلاء قتیل غیر مدفون
سبط النّبی جزاک اللّه صالحه عنّا و جنبت خسران الموازین
قد کنت لی جبلا صعبا ألوذ به و کنت تصحبنا بالرّحم و الدّین
من للیتامى و من للسّائلین و من یغنی و یأوی إلیه کلّ مسکین
و اللّه لا أبتغی صهرا بصهرکم حتى أغیب بین الرّمل و الطّین[۱]
[۱]– نور الابصار: ۱۷۴، اعیان الشّیعه ۱: ۶۲۲٫
پاسخ دهید