دختر ده ساله ای دارم که از بچگی هم بازی پسر زیاد داشته است؛ یعنی در نزدیکی های ما هم بازی دختر نداشتیم و او بیشتر با پسرها بازی می کرد. او بچّه تر که بود، یعنی در سنّ هفت و هشت سالگی، لباس های دخترانه زیاد نمی پوشید و الان هم که می پوشد، زیاد راحت نیست. الان ده سال سن دارد و بیشتر کارهای پسرانه را تقلید می کند؛ مثل سوت زدن و یا چرخ سواری، و یا عکس هایی که می خرد، بیشتر مربوط به عکس های پسرانه است. الان که به سنّ تکلیف رسیده است و ما هم او را از هم بازی هایش دور کرده ایم، می خواستم ببینم که ما باید چه کار کنیم تا برای او مشکلی پیش نیاید؟

استاد تراشیون: مسئله ای که مطرح کردند، یکی از مسائل جدّی است که باید به آن توجّه شود. ما باید برای انتخاب هم بازی برای کودکانمان، خودمان دخالت کنیم. اگر می بینیم که از دوران کودکی، هم بازی برای فرزندمان نیست، باید برویم و از کسی که بچّه هم سن و سال و هم جنس بچّه ی ما دارد، بخواهیم که با آن خانواده بیشتر رفت و آمد کنیم تا بچّه های ما بتوانند بیشتر با هم بازی کنند.

خود پدر و مادر باید وقت بیشتری را برای بچّه بگذارند و بچّه را به سمت آن بازی هایی که متناسب با سن و جنسش است بکشاند؛ مخصوصا مادر [نقش پر رنگ تری دارد]. اینها توصیه هایی است که باید گفته شود تا از این اتفاقات جلوگیری کند.

اگر پیشگیری نشد و بچّه ما به این شکل [رشد کردند،] مثلا این که دختران به سمت بازی های پسرانه متمایل شدند و رفتار پسرانه [از خود بروز دادند،] باید متوجّه باشیم که این رفتار، خطراتی را در پی دارد و قطعا در آینده و هرقدر که این دختر ما بزرگتر می شود، [خطرات بیشتر است]؛ حالا به غیر از این که ممکن است که در حین بازی به این پسرها علاقه ای هم پیدا کند که [این خطرناک است،] مشکلات زیاد دیگری نیز وجود دارد؛ از جمله این که احساس حقارت [ایجاد می کند]؛ یعنی دختری که به جنس پسر علاقه دارد و می خواهد با او بازی های پسرانه کند و در جمع پسرها باشد، معمولا چون پسرها یک برتری برای خودشان دارند و روحیه برتری جویی هم دارند، همیشه این دختر را تحقیر می کنند. او هم می خواهد دائما کاری انجام دهد که از اینها کم نیاورد و در واقع مجبور می شود که دست به یک سری کارهای خطرناک بزند و یا به رفتار زشتی دست بزند که بعداً حتی اخلاقش را عوض کند.

حالا گذشته از این خطرات که در سنّ نوجوانی و جوانی ممکن است برای او پیش بیاید، وقتی این دختر وارد زندگی شود، با آن روحیّات پسرانه ای که به خودش گرفته است، یک اصطحکاک بین او و همسرش پیش می آید. خیلی از مشکلات بعضی از زندگی ها نیز به خاطر همین موضوع است که دخترها روحیات پسرها را گرفته اند.

درواقع صفات زن باید به این گونه باشد که مدیریت پذیر باشد و مردها به مدیریت کردن علاقه دارند. دختری که بخواهد به صفات پسرها گرایش پیدا کند، کم کم به اینجا کشیده می شود که دلش می خواهد ریاست کند و دلش می خواهد رئیس باشد؛ مثلا زمانی که دختری با پسری بازی می کند، پسر می خواهد رئیس باشد و غالبا دخترها هم در ابتدا می پذیرند؛ ولی اگر کم کم این روند ادامه پیدا کند، دخترها هم دوست دارند که رئیس شوند و [همین ویژگی باعث می شود که] بعدا در خانواده یک اصطحکاکی پیدا شود.

عزیزان شنونده این ها را خیلی جدّی بگیرند که نگذارند این صفات دخترانه و زنانه در زمان کودکی، در بچّه ها تغییر کند.هم پسرها نباید صفاتشان از صفات مردانه تغییر کند و هم دختر ها نباید به پسرها و نقش مردانه تغییر بپذیرند.

این مطالبی که من عرض کردم، در واقع خطرات و پیامدهای این رفتار بود؛ اما چه کار کنیم که الان این رفتار تغییر کند؟ خوب یک مقدار دیر شده است و این پدر عزیز یک مقدار دیر به این فکر افتاده اند؛ ولی خوب باز هم ممکن است با این راهکاری که عرض می کنم، [رفتار فرزندشان اصلاح] شدنی باشد.

اولا باید سعی کنند که بیشتر مادر این فرزند با او همراهی کنند و با او بازی کنند و حتما مادر باید به این دختر خیلی نزدیک شود. اگر این کودک خاله ای دارد و یا اینکه شخص دیگری از اقوام هست که بتواند برای او وقت بیشتری بگذارد، این کار را انجام دهد.

دوّمین قدم این است که از همین الان باز هم شما باید برای او همبازی های مناسب انتخاب کنید و حتی اگر ممکن است، شما با اصرار به یک خانواده خوب که دختری در سن و سال ایشان دارند، از آنها بخواهید که ارتباط آنها با شما زیاد شود؛ البته نباید به دخترتان این را اجبار کنید که تو حتما باید با او دوست بشوی! چون ممکن است که این نوع برخورد در بعضی از دختر خانم ها نتیجه معکوس بدهد.

سعی کنید که رفت و آمد را زیاد کنید و اگر خود به خود فضا را آماده کنید، اینها به هم علاقه مند می شوند و این نزدیکی تولید می شود. همچنین تهیّه اسباب بازی مناسب برای دخترها [می تواند کمک کننده باشد]؛ البته این مورد برای سنّ طفولیت او خیلی مناسب بوده است؛ ولی الان هم باز می شود این کار را کرد. هنوز هم دختران ده ساله رغبتی به بازی های کودکانه دارند.

سعی کنید کتابهای داستانی را که بتواند این دختر خانم را به صفات زنانه سوق بدهد، برایش تهیّه کنید؛ مثلاً عروسک بازی. اگر شما می توانید برای او عروسک های جذّاب و مورد علاقه اش را برایش بخرید، یا لوازمی که به بازی های دخترانه مربوط می شود، مثل لوازم منزلی که غالبا دختر خانم ها علاقه دارند با اینها بازی کنند و یا این که با این وسایل مثلاً آشپزی کنند. خوب این کارها را برایش بکنید و بگذارید که خودش با رغبت به سوی این بازی ها برود و شما هم او را هدایت کنید؛ بلکه انشاالله او هم از این روحیات جدا شود. در درجه آخر سعی کنید این کار را بکنید و سعی کنید با قاطعیت این ارتباط را با پسران کم کنید و با هر شکلی که مناسب با سن و سلیقه او است، این مسئله را اعمال کنید که در کنار آنها کمتر بازی کند.

مجری: انشاالله. البته استاد! خوبی داستان در اینجا است که چون در سنّ کودکی است، همان طور که الان این رنگ را گرفته است، پدر و مادر و مخصوصا مادر گرانقدرشان می توانند این رنگ را عوض کنند.

استاد تراشیون: قطعا؛ ولی [با گذشت زمان] کار سخت تر می شود و هر چه جلوتر بروید و سن بالا تر برود، دقت بیشتر و وقت گذاری بیشتر پدر و مادر را می طلبد. ما نگفتیم که امکان ندارد؛ ولی باید وقت بیشتری را بگذارند و دقت بیشتری را هم لازم دارد.

منبع: پرسمان کودک – مورخ ۱۲ / ۰۴ / ۱۳۹۱