راه کشف و شهود را قرآن کریم این گونه مشخص کرد: «…لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ* لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ»[۱] شما اگر معارف دین را با برهان و یقین بدانید و به آن عمل کنید، هم  اکنون که در دنیا هستید جهنم را مىبینید؛ بعد از مرگ کافران هم جهنم را مىبینند و مىگویند: «رَبَّنا اَبْصَرْنا وَ سَمِعْنا».[۲]

افرادى مثل حارثه بن مالک که مرحوم کلینى در اصول کافى قصه آن را نقل مىکند، در محضر رسول اکرم (صلیاللهعلیهوآله) مىگفتند: گویا ما بهشت و دوزخ و اهلشان را مىبینیم. اگر ما واقعا به آنچه که از حلال و حرام مىدانیم عمل کنیم و چشم و گوش و دست و پا و غیره را تطهیر کنیم و علم همراه با عمل صالح داشته باشیم به اینجا مىرسیم. خلاصه راه کشف و شهود، بندگى خدا است.

پى بردن به اسرار مردم کار خوبى نیست، و آنهایى هم که به این مرحله رسیدهاند مرتب از ذات اقدس اله مسئلت دارند که اسرار مردم را بر آنها بپوشاند.

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی


[۱] – سوره تکاثر۱۰۲: آیات ۶-۵٫

[۲] – سوره نساء۵: آیه ۱۰٫