راه کشف و شهود را قرآن کریم این گونه مشخص کرد: «…لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ* لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ»[۱] شما اگر معارف دین را با برهان و یقین بدانید و به آن عمل کنید، هم  اکنون که در دنیا هستید جهنم را مى بینید؛ بعد از مرگ کافران هم جهنم را مى بینند و مى گویند: «رَبَّنا اَبْصَرْنا وَ سَمِعْنا».[۲]

افرادى مثل حارثه بن مالک که مرحوم کلینى در اصول کافى قصه آن را نقل مى کند، در محضر رسول اکرم (صلی الله علیه وآله)  مى گفتند: گویا ما بهشت و دوزخ و اهلشان را مى بینیم. اگر ما واقعا به آنچه که از حلال و حرام مى دانیم عمل کنیم و چشم و گوش و دست و پا و غیره را تطهیر کنیم و علم همراه با عمل صالح داشته باشیم به اینجا مى رسیم. خلاصه راه کشف و شهود، بندگى خدا است.

پى بردن به اسرار مردم کار خوبى نیست، و آن هایى هم که به این مرحله رسیده اند مرتب از ذات اقدس اله مسئلت دارند که اسرار مردم را بر آن ها بپوشاند.

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی

[۱] – سوره تکاثر۱۰۲: آیات ۶-۵٫

[۲] – سوره نساء۵: آیه ۱۰٫