کودکان برای این‌که به خواسته‌های خود برسند، از ابزارهای مختلفی استفاده می‌کنند؛ مثلاً برخی از آن‌ها به مادر التماس می‌کنند یا پدر را می‌بوسند یا برخی دیگر با قهر کردن یا کارهایی مثل جیغ زدن، پرت کردن اشیاء و خودزنی خواسته های خود را مطرح می‌کنند.

اگر پدر و مادر نسبت به خواسته غیر منطقی فرزندان خود کوتاه بیایند و آن را اجابت کنند این رفتارها تبدیل به یک رویه می‌شود؛ برای همین باید به چند نکته در این رابطه توجّه کرد.

ما خواسته‌های بچّه‌ها را به دو دسته تقسیم می‌کنیم؛ یک دسته خواسته‌های منطقی است که باید سریع برآورده شود و کودک نباید آن را با جیغ و داد مطرح کند و دسته‌ی دیگر خواسته‌های غیر منطقی است که باید با روش‌های صحیح با آن برخورد کرد؛ این روش ها عبارت است از:

الف. حواس پرتی

ما نبایددر برابر خواسته‌های منفی و غیر منطقی کودکان به صورت مستقیم مخالفت کنیم؛ بلکه بهترین کار این است که حواس آن‌ها را پرت کنیم.

ب. اعتنا نکردن

اگر در جایی والدین دیدند که فرزندشان خودزنی می‌کند، توصیه‌ی ما این است که آن‌ها  محیط را ترک کنند. البته ممکن است خودش را بزند و آسیب ببیند؛ ولی وقتی ببیند خواسته‌ی او برآورده نمی‌شود، این رفتار نامطلوب را کنار می‌گذارد.