آیات عظام امام، بهجت، صافى، فاضل و نورى: اگر برداشتن باند اضافى ممکن است، باید آن را بردارد و اطراف زخم را (هنگام وضو و غسل) بشوید و براى جاى زخم به دستور جبیره عمل کند و اگر ممکن نیست، باید وضو یا غسل جبیره اى بگیرد و بنابر احتیاط واجب تیمم هم بکند.[۱]

آیه اللّه  تبریزى: اگر برداشتن باند اضافى ممکن است، باید آن را بردارد و  اطراف زخم را (هنگام وضو و غسل) بشوید و براى جاى زخم به دستور جبیره عمل کند و اگر ممکن نیست، باید تیمم نماید؛ مگر اینکه باند در مواضع تیمم باشد که در این صورت، باید وضو یا غسل جبیره اى نماید.[۲]

آیه اللّه  سیستانى: اگر برداشتن باند اضافى بدون مشقّت ممکن است، باید آن را بردارد و اطراف زخم را (هنگام وضو یا غسل) بشوید و براى جاى زخم به دستور جبیره عمل کند و اگر بدون مشقت ممکن نیست، باید تیمم کند، مگر اینکه جبیره در مواضع تیمم باشد که در این صورت باید هم [وضو یا غسل] کند و هم تیمم نماید.

آیه اللّه  مکارم: اگر برداشتن باند اضافى ممکن است، باید آن را بردارد و اطراف زخم را (هنگام وضو و غسل) بشوید و براى جاى زخم به دستور جبیره عمل کند و اگر ممکن نیست، باید وضو یا غسل جبیره اى بگیرد و بنابر احتیاط مستحب تیمم هم بکند.[۳]

آیه اللّه  وحید: اگر برداشتن باند اضافى بدون مشقّت ممکن است، باید آن را بردارد و اطراف زخم را (هنگام وضو یا غسل) بشوید و براى جاى زخم به دستور جبیره عمل کند و اگر بدون مشقّت ممکن نیست، بنابر احتیاط واجب [وضو یا غسل] جبیره بگیرد و تیمم هم بکند.[۴]

پی نوشت ها

[۱] – توضیح المسائل مراجع، م ۳۳۵ و نورى، توضیح المسائل مراجع، م ۳۳۶٫

[۲] – تبریزى، توضیح المسائل مراجع، م ۳۳۵٫

[۳] – مکارم، توضیح المسائل مراجع، م ۳۳۵٫

[۴] – وحید، توضیح المسائل، م ۳۴۱٫