شاید دلیل آن، رفتار نامناسب پدر و مادرها باشد؛ مثلاً مادر می‌گوید: در مهد کودک پسرها شلوغ هستند و تو را اذیّت می‌کنند؛ یک وقت با آن‌ها بازی نکنی!

در این صورت از یک طرف کودک در سن چهار یا پنج سالگی دوست دارد که در گروه هم سال خود قرار بگیرد؛ امّا از آن طرف حرف‌های پدر و مادر در ذهن او می‌آید و باعث می‌شود که او کناره‌گیری کند. لذا ما باید به این موضوع بیشتر توجّه کنیم و بچّه‌ها را از محیط‌های اجتماعی نترسانیم؛ خصوصاً در گروه‌های هم سال.