ای دل بیا که روی به سوی خدا کنیم

توفیق بندگی طلب از کبریا کنیم

کبر و ریا ترا کند از کبریا جدا

پرهیز از دو روئی و کبر و ریا کنیم

ما را رسد به دامن پروردگار دست

گر دامن هوا و هوس را رها کنیم

افتد فروغ دوست در آیینه ی ضمیر

آیینه پاک اگر زغبار هوا کنیم

خواهی اگر که دوست به عهدش وفا کند

باید به عهد خویشتن اوّل وفا کنیم

گردد دل شکسته ی ما حاجتش روا

 گر حاجت شکسته دلان را روا کنیم

برخیز تاکه خفته دلان را چو مرغ شب

با نغمه محبت خود آشنا کنیم

 ماه خدا رسید، که در چشمه ی خلوص

 خود را غریق رحمت بی انتها کنیم

ماه خدا رسید، که با صیقل صفا

 آیینه ی مکدّر دل با صفا کنیم

 ماه خدا رسید، که انفاق و بذل مال

 بر مردم شکسته دل بینوا کنیم

 ماه خدا رسید، که با اشک انفعال

 پاکیزه لوح خویش ز جرم و خطا کنیم

ماه خدا رسید، که بر آستان حق

 ابراز بندگی چو شه اولیا کنیم

میلاد مجتبی است بیا تا به خرّمی

امشب بساط جشن ولادت بپا کنیم

جشنی خجسته از پی خشنودی حسن

بر پادرآستان شه دین رضا کنیم

ماهی ز بام حُسْن برآمد که تا نظر

 حق را بر آن جمال حقیقت نما کنیم

آمد حسن که کسب کمالات و سروری

زان مظهر فصاحت و صبر و سخا کنیم

آمد حسن که درک فیوضات معنوی

زان چشمه فضیلت و فیض و عطا کنیم

حُسْنِ حَسَن چگونه ستائیم، کی توان

در این مقام حقِّ سخن را ادا کنیم

دل را سوی مدینه فرستیم، با ادب

اول سلام بر حرم مصطفی کنیم

 در آستان فاطمه خّرم مشام جان

 زان بوستان عصمت و زهد و حیا کنیم

 زان پس کنیم روی به ویرانه ی بقیع

دوم سلام بر حسن مجتبی کنیم

 روشن کنیم شمع در آن وادی خموش

 پروانه وار در قدمش جان فدا کنیم

 سوّم سلام را به مه آسمان زهد

«سجّاد» نور چشم شه کربلا کنیم

چارم سلام را به گل بوستان فضل

 بر«باقر العلوم» ولی خدا کنیم

پنجم سلام بر ششمین پیشوای حق

 بر«صادق الائمه» مهین پیشوا کنیم

تقدیم خاک پاک حسن امشب ای«رسا»

دُرهای شاهوار ز طبع رسا کنیم

 

شاعر: دکتر قاسم رسا