این روایت از امام باقر و امام صادق علیهما السلام در بعضی از کتب روایی، مانند “وسائل الشیعه“و “حکمت نامه کودک“ ذکر شده است. روایت می‌گوید که وقتی فرزندان شما به سنّ سه سالگی رسیدند، به آنها بگویید که هفت بار “لا اله الا الله“ بگویند. وقتی این کلمه را گفتند، به آن ها کاری نداشته باشید و مهلت دهید تا آن ها به مرحله بعدی برسند.

مرحله‌ی بعد، سنّ سه سال و هفت ماه و بیست روز است. در روایت داریم که وقتی کودکان به این سن رسیدند، به آن ها بگویید که هفت بار “محمد رسول الله” بگویند. دوباره به آنها مهلت دهید تا به سنّ چهار سالگی برسند. بچّه ها در این سن باید هفت بار  بگویند:“صلی الله علی محمد و آل محمد”.باز هم باید آنها را به حال خود گذاشت تا به سنّ پنج سالگی برسند. در آن موقع دست راست و چپ را به آنها یاد دهید و به آنها بگویید که در جهت قبله سجده کنند.

در سن شش سالگی رکوع و سجده را به او یاد بدهید؛ یعنی بچّه بداند، چه مقدار خم شود و دست خود را چه طور قرار دهد و در سجده چه مواضعی از بدن خود را بر روی زمین قرار دهد. وقتی کودکان هفت ساله شدند به آنها بگویید که دست و صورت خود را به عنوان وضو بشویند. اتفاقاً در روایت، لفظ وضو نیامده است؛ چون می دانیم که وضو نیّت می‌خواهد، آداب خاص خودش را دارد و ممکن است که بچّه ها در آن سن نتوانند همه ی اعمال آن را به خوبی انجام دهند؛ به این دلیل در روایت لفظ شستن آمده است؛ ولی این شستن باید شبیه وضو باشد.بعد از آن هر مقدار از نماز را که بلدند، بخوانند و از این به بعد است که تمرین خواندن نماز شروع می‌شود.

در نه سالگی باید نماز را به آقا پسرها یاد داد. ائمه معصومین علیه السلام فرمودند: وقتی فرزندان شما نماز را یاد گرفتند، در آن وقت خود و پدر و مادرشان را از آتش جهنّم نجات می‌دهند.

در این روایت درباره ی دختر ها نکته ای نیامده است؛ ولی در دیگر روایات دینی ذکر شده است که آموزش نماز به دخترها، باید در سنّ هفت سالگی اتّفاق بیفتد تا در سنّ نه سالگی که به تکلیف می‌رسند، نمازشان را کامل بخوانند.