طبرى روایت مى کند که مسلم بن عقیل هفده شب پیش از کشته شدنش از کوفه به امام حسین علیه السلام چنین نوشت:

راهنما به خویشاوندانش دروغ نمى گوید، جماعت کوفیان با توست، همین که نامه ام را خواندى روانه شو. والسلام علیک.

در نقل ابن نما آمده است:

اما بعد، راهنما به خویشاوندانش دروغ نمى گوید. همه اهل کوفه با تواند و هجده هزار تن از آنان با من بیعت کرده اند. همین که نامه ام را خواندى با شتاب حرکت کن.

والسلام علیک و رحمهالله و برکاته  [۱]

در روایت دینورى آمده است:

… حرکت کن که همه مردم باتواند و هیچ نظر خوشى به خاندان ابوسفیان ندارند.[۲]

روایت هاى تاریخى حاکى از آن است که قیس بن مسهر صیداوى این نامه را نزد امام در مکه برد؛ و مسلم، عابس شاکرى و غلامش، شوذب، را با او همراه ساخت.[۳]

امام حسین علیه السلام قصد خویش مبنى بر رفتن به کوفه را به گزارش مسلم از وضع مردم کوفه منوط ساخته بود؛ و در نامه نخست خود به مردم آن شهر بر این موضوع تأکید ورزید و فرمود:

… اگر او به من نوشت که رأى جماعت و خردمندان و اربابان فضیلت شما بر آنچه فرستادگانتان آورده اندو درنامه هایتان خوانده ام متحداست، به زودى نزد شما خواهم آمد.[۴]

در پرتو نامه مسلم، امام حسین علیه السلام عزم خویش را بر رفتن به کوفه جزم کرد و نامه دومش را، در حاجر، از بطن رمه، براى مردم نوشت؛ و قیس بن مسهر آن را به کوفه برد.

ولى وى در اثناى این سفارت در راه دستگیر شد؛ و براى آن که نامه به دست دشمن نیفتد آن را پاره کرد.

منبع:کتاب با کاروان حسینی، مقاله «تلاش های امام حسین علیه السلام در مکه»

تهیه و تنظیم :علی اکبر اسدی

[۱] مثیر الاحزان، ص ۳۲٫

[۲] اخبار الطوال، ص ۲۴۳٫

[۳] ابصار العین، ص ۱۱۲٫

[۴] ارشاد، ص ۲۰۴٫