با بررسى ویژگی هاى حکومت جهانى حضرت مهدی(عج)، این سؤال مطرح است که با وجود جهانخواران تا دندان مسلح و سلاح هاى فوق مدرن الکترونیکى و … پیروزى براى امام زمان(عج) چگونه میسر است؟

خبرگزاری شبستان: با بررسى ویژگی هاى حکومت جهانى حضرت مهدی(عج)، این سؤال مطرح است که با وجود جهانخواران تا دندان مسلح و ارتش هاى عظیم، منظم، پیچیده و سلاح هاى فوق مدرن الکترونیکى، تکنیک برتر ابرقدرت ها، سلاح هاى هسته‏اى و طرح هاى جنگ ستارگان و … پیروزى جهانى‏براى امام زمان(ع) چگونه میسر است؟

اصولا چون چنین پیروزى عظیمى، اگر محال نباشد، ممکن و آسان هم نیست ‏باید دید زمینه و عوامل چنین پیروزیى چیست و راه آن کدام است؟ در این بحث‏به عوامل پیروزى آن حضرت در این قیام جهانى و فتح نهایى عالم توسط ایشان مى‏پردازیم و با توجه به روایات و احادیث رسیده این عوامل را بررسى مى‏کنیم.
در ضمن‏بررسى‏ویژگی هاى‏یاران حضرت مهدى(ع) و خصوصیات لشکریانش به این نکته برمى‏خوریم که آنان “منصور بالرعب‏” هستند. منصور بالرعب بودن، یعنى آنکه پیروزى آن حضرت ظاهرا در سایه رعب و وحشتى است که در دل دشمنان، از او و لشکریانش ایجاد مى‏شود و آنها از قدرت و پیروزی هاى او به قدرى به هراس مى‏افتند که توان استقامت‏خویش را از دست مى‏دهند یا تسلیم مى‏شوند و یا سلاح ها را بر زمین مى‏گذارند و فرار مى‏کنند و این خود زمینه پیروزى و فتح بدون درگیرى و خونریزى و جنگ را براى آن حضرت فراهم مى‏کند.

دشمنان آن حضرت از ترس برخورد نظامى و درگیرى با امام، سلاح هاى خود را بر زمین مى‏گذارند یا با بلندکردن پرچم سفید، تسلیم مى‏شوند و یا از پیشاپیش لشگر او مى‏گریزند. در تاریخ از اینگونه پیروزیها دیده شده که سپاهى با مشاهده قدرت طرف مقابل متزلزل و مرعوب مى‏شدند و سرانجام قبل از رسیدن لشگر، خود را تسلیم مى‏کردند.

پیامبر(ص)، طبق شواهد تاریخى و آیات قرآن از این موهبت‏برخوردار بوده و درمواردى‏صلابت و ابهت آن حضرت و تصمیم و اراده شکست‏ناپذیر او دل هاى دشمنان را به لرزه افکنده و آنان را پریشان ساخته است و پیش از درگیرى و یا به مجرد رویارویى، شکست‏خورده و پا به فرار نهاده یا تسلیم شده‏اند.

 


پیامبر اسلام در غزوه بدر با اقلیتى غیر مجهز و بسیار کم در برابر سپاهى مجهز و چندین برابر، نه تنها ایستاد، بلکه به پیروزى جالبى هم رسید و این خود از مواردى است که دشمن با رعبى که در دلش از پیامبر اسلام توسط خداوند مى‏افتد و با دادن بیش از هفتادکشته و مجروح و به جا نهادن اسیران زیاد، پا به فرار مى‏گذارد. ابوسفیان مى‏گوید به محض‏رساندن کاروان به مکه بسرعت‏به بدر مراجعه کردم ، لشکر در حال فرار بود و به هر کس مى‏گفتم: بایست! مى‏گفت: على ،علیه‏السلام، سوار بر اسب مرا تعقیب مى‏کند.

در جنگ خندق پس از محاصره مدینه توسط نیروهاى قریش و احزاب و عبور “عمروبن‏عبدود” و همراهان او از خندق و رجزخوانى عمرو، اضطراب و دلهره‏اى بین مسلمین رخ داده بود که به تعبیر قرآن “و زلزلوا زلزالا شدیدا” (۱) و فریاد “متى نصرالله” سر مى‏دادند.

 


آنگاه که حضرت على(ع) عمرو را با یک ضربت از پا درآورد و پیامبر(ص) فرمود: “ضربه على یوم الخندق افضل من عباده‏الثقلین” ترس و رعب عجیبى در دل دشمن افتاد و شبانه فرار کردند.

و نیز در جنگ با یهود بنى‏نظیر و بنى قریظه، ترس و نگرانى به حدى بود که به تعبیر قرآن:
وقذف فى قلوبهم الرعب یخربون بیوتهم بایدیهم‏و ایدى المؤمنین“(۲)
و در دلشان (از سپاه اسلام) ترس افکند تا به دست‏خود و به دست مؤمنان خانه‏هاشان را ویران کردند.

 

 

و یا در فتح مکه زمینه چنان فراهم مى‏شود و به‏گونه‏اى‏مرعوب‏مى‏گردند که جرات هر گونه مقاومت و رویارویى از لشکر جرار قریش و ابوسفیان سلب مى‏گردد و همه طوعا و کرها تسلیم مى‏شوند و شعار “لااله الاالله وحده وحده وحده انجز وعده و نصر عبده و اعز جنده و هزم‏الاحزاب وحده” تحقق مى‏یابد.

باز در انقلاب اسلامى، دیدیم که دشمن با همه قوا و توان و سلاح هاى مدرن، چگونه صحنه را خالى مى‏کرد، مخصوصادرآخرین‏روزهاى پیروزى انقلاب اسلامى شاهد بودیم که در پى فرمان حضرت امام، قدس‏سره، و ریختن همه مردم به خیابان ها با فرمان رهبرانقلاب، چگونه نیرومندترین ارتش خاورمیانه عملا جا خالى کرد و نیروهاى انقلاب پیروز شدند.
در جنگ تحمیلى هم نمونه‏هایى از این پیروزیها را در فتح خرمشهر و آبادان و فتح‏المبین دیدیم که نیروى مجهز و برتر مهاجمان، با روحیه متزلزل در اثر ترس و وحشت‏شعار الله‏اکبر چگونه شکست‏خورد و تسلیم شد.
اینها نمونه کوچکى است از پیروزى که در سایه ترس و رعب در دل دشمن به وجود مى‏آید.
پس بسیار روشن است که یکى از عوامل عمده پیروزى ارتش امام زمان(ع) همان رعب است که از آوازه حضرت و تایید و نصرت او از طرف خدا در دل دشمنان خدا و امام زمان(ع) مى‏افتد و این حقیقت در لابلاى آیات و روایات مشهود است.

 


اینک آیاتى که دلالت‏بر اینگونه پیروزی ها دارد و مى‏رساند که پیامبر(ص) در مواردى، منصور بالرعب بوده است از نظر مى‏گذرانیم:

 

۱ – “سنلقى فى قلوب‏الذین کفرواالرعب بما اشرکوا بالله‏“(۳)

 

۲ – به زودى در دل هاى کفار رعب و هراس مى‏افکنیم، به خاطر آنکه شرک براى خدا قائل شدند.

 

۳ – “سالقى فى قلوب الذین کفروا الرعب فاضربوا فوق‏الاعناق“(۴)

 

 به زودى در دل هاى کافران وحشت و ترس مى‏افکنیم ، پس ضربه‏ها را بر بالاى گردنها (یعنى مغزشان) فرود آورید. این در رابطه با رعبى است که در دل کفار قریش در جنگ بدر افتاد و سبب پیروزى مسلمانان بر آنها شد.

 

۱ – “و قذف فى قلوبهم الرعب فریقا تقتلون و تاسرون فریقا“(۵)

 

۲ – در دل یهودیان رعب و وحشت افتاد که سبب فروآمدن از دژهایشان شد و شما گروهى را کشتید و گروه دیگرى را به اسارت گرفتید.

 

۳ – “فاتاهم الله من حیث لم یحتسبوا و قذف فى‏قلوبهم‏الرعب‏“(۶)

 

۴ – پس قدرت خداوند از جایى که گمان نمى‏بردند، آمد و رعب وحشتى در دل آنان افتاد.

 

در بسیارى از روایات ما همین صفت و ویژگى پیامبر(ص) براى حضرت مهدى(ع) نقل‏شده‏است، علاوه بر روایاتى که قبلا اشاره شد به اینکه رعب پیشاپیش لشکر امام زمان(ع) از هر طرف مى‏رود یعنى از فاصله دور دشمن او مرعوب مى‏گردد و فرار مى‏کند یا تسلیم مى‏شود .

امام باقر(ع) مى‏فرماید: “همه سنن انبیا در امام زمان جمع است (که بعدا در این زمینه بحث‏خواهیم کرد) ولى از سنت هاى جدش مصطفى(ص) قیام به شمشیر و منصور بالرعب است.

و اما شبهه من جده المصطفى محمد(ص) فخروجه بالسیف و قتله اعداءالله و اعداءرسوله و الجبارین و الطواغیت و انه ینتصر بالسیف و الرعب و انه لا ترد له رایه …” (۷)
از سنت هاى جدش قیام امام زمان با شمشیر و قیام مسلحانه است و نابودى دشمنان خدا و رسول خدا و ستمگران و طاغوتها است و منصور به رعب و تسلیم همه پرچم ها در برابر اوست.

 

 

امام محمدباقر(ع) نیز مى‏فرماید:
القائم(ع) منا منصور بالرعب، موید بالنصر تطوى له الارض و تظهر له الکنوز و یبلغ سلطانه المشرق و المغرب‏“(۸)
قائم(ع) ما یارى شده به رعب است و تاییدشده با پیروزى است. تمام زمین به تصرف او درمى‏آید و گنج هاى زمین براى او ظاهر مى‏شود و سلطه او بر شرق و غرب مى‏رسد.

 

 

امام صادق(ع) مى‏فرمود:
ان‏القائم‏منامنصوربالرعب‏موید بالنصر تطوى له‏الارض و تظهر له الکنوز و یبلغ سلطانه‏المشرق و المغرب و یظهرالله به دینه ولوکره المشرکون‏“(۹)

در ذیل تفسیر آیه “اتى امرالله فلاتستعجلوه‏” مى‏فرماید: (۱۰)
هو امرنا امرالله تعالى عزوجل ان لانستعجل به حتى و یویده بثلاثه اجناد الملائکه المؤمنین والرعب‏“(۱۱)
او همواره با ۳ گروه سپاه تایید مى‏شود. سپاه فرشتگان، سپاه مؤمنان مخلص و سپاه رعب و ترس.

هشام بن سالم از امام صادق(ع) نقل مى‏کند:
“…
فلا یبقى بین الخافقین الا خافه‏” (۱۲)
در میان شرق و غرب کسى نمى‏ماند مگر اینکه از او مى‏هراسد.

ابى‏بصیر از امام صادق(ع) نقل مى‏کند که آن حضرت درباره نشر و گسترش پرچم‏حضرت‏مهدى(ع) پس از نقل مطالبى مى‏فرماید:
و یسیرالرعب قدامها شهرا وراءها شهرا و عن یمینها شهرا و عن یسارها شهرا، ثم قال یا ابامحمد، انه یخرج موتورا غضبان اسفا لغضب‏الله على هذاالخلق‏“. (۱۳)

 

با توجه به معناى لغوى رعب که همان خوف و در واقع ترس شدیدى است که کتمان آن ممکن نیست، روشن مى‏شود منصور به رعب بودن آن حضرت ممکن است‏به این معانى باشد:


۱ – 
مردم مخالف و دشمنان، روحیه خود را ببازند و جرات مقاومت در برابر او نکنند و از ترس لشکر مقاوم و غیرقابل نفوذ و شکست‏ناپذیر آن حضرت، تسلیم شوند.


۲ – 
آوازه آن حضرت و لشکرش چنان رعب‏آور است که شهرهاى دور دست که با لشکر امام به مسافت‏یک ماه راه‏رفتن، فاصله دارند، از هر طرف بدون درگیرى و رویارویى و مقاومت تسلیم مى‏شوند، چنانچه حدیث ابى بصیر گویاى آن است.


۳ – 
تمام دشمنان آن حضرت در خوف شدید به سر مى‏برند و این ترس خودمقدمه پیروزى امام و شکست دشمنان امام است.

 

این رعب و ترس از چند جهت ممکن است رخ دهد:


الف) از نظر اعجاز و قدرت خداوند که هراس و رعب در دل هاى دشمنان امام و ابرقدرت ها بیفکند و قدرت اراده و تصمیم به مقاومت را از آنان سلب نماید، نتیجه اینکه زودتر تسلیم شوند. گویى چنان از خود بى‏خود شوند و دست و پاى خود را گم کنند که توان حرکت نیابند همانند بره در برابر شیر و …!


ب) آوازه پیروزى سریع حضرت و شیوع فتح و نصرت او در سراسر بلاد و ویژگى یاران او و لشگریانش که مقاوم و شکست ناپذیرند، سبب این خوف و رعب گردد.


ج) انتشار حرکت و قیام امام و آمادگى باطنى مردم ممکن است، سبب پیوستن مردم به امام شود و در تمامى کشورها نیروها و مردم خواستار همکارى با امام زمان گردند و در نتیجه شورشها و قیام هاى داخلى رخ دهد و موجب انشعاب حکومت ها و تقسیم و تجزیه آنان گردد و عملا ایجاد ترس و وحشت و رعب در دل هاى حاکمان و طاغوت و قدرتها شود.


د) امام‏زمان(ع) با احاطه‏اى که بر اسرار غیب دارد ممکن است راز و رمز آنان را قبلا کشف و خنثى کند و منابع و ذخایر اسلحه و نیروهاى انسانى آنان را نیز شناسایى کند و نقاط ضعف و آسیب‏پذیرى آنان را بداند و با یک اقدام سریع همه را وادار به تسلیم سازد و نیز کافى است که این کار را با چند دولت مقتدر انجام دهد تا بقیه حساب خویش را بدانند …!!

 

 

منبع:پرسمان


پى‏نوشت ها:

نویسنده: على‏اکبر حسنى
۱٫
سوره احزاب (۳۳)، آیه ۱۱
۲٫
سوره حشر (۵۹)، آیه ۲
۳٫
سوره آل عمران (۳)، آیه ۱۵۱
۴٫
سوره انفال (۸)، آیه ۱۲
۵٫
سوره احزاب (۳۳)، آیه‏۲۳
۶٫
سوره حشر (۵۹)، آیه ۲
.
مجلسى،محمدباقر، بحارالانوار، ج ۵۱، ص‏۲۱۷، ح‏۶.
۸٫
کشف‏الغمه، ج‏۳، ص ۳۲۴;المحجه‏البیضاء، ج‏۳، ص ۳۴۱; یوم‏الخلاص، ص‏۳۰۰; منتخب الاثر، ص‏۲۹۲و۴۸۲; مجلسى، محمدباقر، همان، ج ۵۲، ص ۱۹۰، نورالابصار، ص ۱۷۱; اعلام‏الورى، ص‏۴۳۳، اسعاف‏الراغبین، ص‏۱۵۲; ینابیع‏الموده، ج‏۳، ص‏۱۳۶
۹٫
مجلسى، محمدباقر، همان، ص‏۱۹۱، ح ۲۴.
۱۰٫
سوره نحل (۱۶)، آیه ۱.
۱۱٫
نعمانى، کتاب‏الغیبه، ص ۱۲۸; مابعد الظهور، ص ۵۳۵; ر.ک: امام مهدى من‏المهد الى الظهور.
۱۲٫
نعمانى، همان، ص ۱۲۲.
۱۳٫
مجلسى، محمدباقر، همان، ص‏۳۶۰، ح‏۱۲۹.