چه مصائبى بر امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ كه مالك همه ى كره ى زمين است و تمام امور به دست او انجام مى گردد، وارد مى شود، و آن حضرت در چه حالى است و ما در چه حالى؟ او در زندان است و خوشى و راحتى ندارد، و ما چه قدر از مطلب غافليم و توجه نداريم!
كسانى كه در خواب و بيدارى تشرّف حاصل نموده اند، از آن حضرت شنيده اند كه فرموده است: « براى تعجيل فرج من زياد دعا كنيد. » خدا مى داند تعداد اين دعاها بايد چه قدر باشد تا مصلحت ظهور فراهم آيد. قطعا اگر كسانى در دعا جدّى و راستگو باشند و به همّ و ناراحتى اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ مهموم، و به سرور آنان مستبشر باشند، مُبْصَراتى خواهند داشت و قطعا مثل ما چشم بسته نيستند. بايد دعا را با شرايط آن كرد. و توبه از گناهان از جمله شرايط دعا است، چنان كه فرموده اند: « دُعآءُ التّائِبِ مُسْتَجابٌ. » دعاى شخصى كه توبه كند، اجابت مى گردد. نه اين كه براى تعجيل فرج دعا كنيم و كارهايمان براى تبعيد( دور كردن.) و تأجيل( ضدّ تعجيل، به تأخير انداختن.) فرج آن حضرت باشد!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد