روزه داراى حكمتها و فوايدى است. مهمترين آنها عبارت است:
1 – روزه روح انسان را تلطيف، اراده او را قوى و غريزههايش را تعديل مىكند و به آدمى در مسير تقوا و پرهيزگارى كمك مىكند.[1]
2 – روزه براى برقرارى مساوات ميان فقير و غنى است تا مردم با چشيدن طعم گرسنگى، به ياد فقيران و محرومان بيفتند و حق آنان را ادا كنند.[2]
3 – روزه آرام بخش دلها است.[3]
4 – روزه اثر بهداشتى و درمانى فراوان دارد و باعث سلامتى و تندرستى جسم مىگردد.[4]
الكسى سوفورين (دانشمند روسى) روزهدارى را طريق درمان بسيارى از بيمارىها – از جمله كم خونى، ضعف رودهها، رماتيسم، نقرس، بيمارىهاى چشم، مرض قند و بيمارىهاى كليه و كبد – مىداند.[5]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» ؛ بقره2، آيه 183.
[2] – احاديث بسيارى در اين زمينه آمده است، ر.ك : من لايحضره الفقيه، ج 2، ح 1769-1766.
[3] – امام باقر عليهالسلام مىفرمايد : «الصّيامُ وَ الْحَجُّ تَسْكينُ الْقُلُوبِ» ؛ بحارالانوار، ج 78، ص 183.
[4] – رسول خدا صلىاللهعليهوآله «صُومُوا تَصِحُّوا» ؛ «روزه بگيريد تا سالم شويد».
[5] – به نقل از : تفسير نمونه، ج 1، ص 632.