مطلب زیر را بادقت مطالعه فرمایید کمتر روی این مورد کارشده است
برخی گفته اند عمربنخطاب هميشه از استفاده از کتبي که از کشورهاي فتح شده به مدينه آورده ميشدند مخالف بود و ميگفت: «آن کتابها زايد بر احتياجات ماست تا آن وقت که قرآن نزد ما ميباشد ما را کفايت ميکند.» و طبق دستور او آنها را با آتش ميسوزاندند.
به دستور عمربن خطاب کتابخانه های ایران و مصر سوزانده شد و آنچه از علم و فرهنگ تا آن زمان در مراکز اصلی و باستانی تمدن بشری باقی بود از بین رفت.
به عنوان مثال نقل کرده اند که در اسکندریه مصر عَمْرو بن عَاص والی آن دیار به دستور خلیفه شروع کرد به تقسيم و تفريق کتابها بر حمّامهاي اسکندريّه و سوزاندن آنها در تنورهها و تونهاي آنها و شش ماه طول کشيد تا همه سوخت و از بين رفت.
در مقابل امام علي (علیه السلام) به پيروانش ميفرمود: «دانش را به خانه بياوريد ولو اينکه از مکانهاي دوردست باشد.»
او در نهجالبلاغه ميفرمايد: «دور از اخلاق يک مرد آزاده است که چاپلوسي کند و يا به ديگران حسادت ورزد جز اينکه در جستجوي دانش باشد.»
همچنین در جريان فتح ايران در زمان خلافت عمر يکي از غنائمي که به دست مسلمانان افتاد قالي بزرگ زربافت کاخ سفيد مدائن بود، اين قالي بيش از 350 متر طول داشت که مورخان از آن به عنوان بهارستان کسري ياد کردهاند.
اين قالي که از آثار فرهنگی آن زمان به حساب می آمد را به چندين قطعه قابل استفاده در آوردند و قطعات آن را بين مسلمانان تقسيم کردند. [1]
[1] رجوع شود به: تاريخ تمدّن اسلامي جُرْجي زَيْدان ج 3، ص 40، فتاوي صحابي کبير، ص 173، صواعق ابن حجر مکي ، ص 78، تاريخ الخلفا جلال الدين سيوطي ، ص 66، فصول المهمه نورالدين صباغ مالکي ، ص 18.