روزه «صَمْت» يا سكوت، عبارت است از: «پرهيز از مفطرات هشت‌گانه و دورى از سخن گفتن». اين روزه در شريعت حضرت موسى (عليه السلام)، ميان بنى اسرائيل شناخته شده بود. حضرت مريم عليهاالسلام بنا به مصالحى از جانب خداوند، مأمور شد تا در مدت معينى، از سخن گفتن اجتناب كند ؛ ولى اين امر در اسلام يكى از محرمات شمرده شده است.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – العروة الوثقى، ج 2، كتاب الصوم ؛ تفسير نمونه، ج 13، ص 45.