حضورقلب در نماز

مرحوم فيض كاشاني در اين مورد مثالي دارد: انسان كه شيريني ميخورد ،اگر شيريني به اطراف دهانش اصابت كرده باشد وآن را تمييز نكند ، مگس ها اطراف او جمع ميشوندو هرچه آنها را براند، باز هم برميگردند.  حال اين مگس ها افكار وانديشه هاي ما هستند و آن شيريني ، تعلقات ما به امور دنيوي! وقتي انسان با تعلقات فراوان وارد نماز ميشود، اين مگس هاي تخيلات وافكار ، به دنبال آن ، به دل انسان هجوم مياورند! راه حلش اين است كه از قبل آمادگي نماز  داشته باشيم و ذهن خودرا ازاين تعلقات دنيوي پاك كنيم تا جلوي هجوم افكار گرفته شود! اين تعلقات دنيا بد نيست، ما بديم كه از اينها بت ميسازيم!  پس بايد هميشه درحالت توجه وحضور باشيم تا درزمان نماز، اين افكار هجوم نياورد.