دورِ خودمان نچرخیم، تواصی به حق و تواصی به صبر داشته باشیم. دستِ دوست خودتان را بگیرید، هر کسی در این خانه‌ی امام زمان ارواحنا فداه خود را مأمورِ حضرت برای آباد کردنِ اینجا کند، همه مسئول هستیم، «کلکمْ راعٍ وَ کلکمْ مَسْؤُولٌ عَنْ رَعِیتِهِ»، اگر کسی نماز شب می‌خواند چه عیبی دارد با دو دوستِ دیگرِ خود هم قرار بگذارد و بگوید فلانی! آیا دوست داری من تو را سحر بیدار کنم؟ مسلّماً این ذخیره‌ی آخرتِ خودِ توست، یک معنویتی بدست آورده‌ای، یک رازی بدست آورده‌ای، چه عیبی دارد؟ بخل نکنید.
یکدیگر را هم در علم کمک کنیم و هم در ذکر و هم در خودسازی، خودتان را مقابل نبینید، زودرنج نباشید، قهر نکنید، فرار نکنید، دستِ یکدیگر را بگیرید، برادرانِ عزیزِ ما که برای طلبه‌ها خدمت می‌کنند، چه اشکالی دارد؟ واقعاً خودشان را مانندِ یک پدر دلسوز باشند. طلبه‌ها هم یکدیگر را به این موضوع سفارش کنند، به نوکرِ امام زمان ارواحنا فداه خدمت می‌کنید، این که جای دوری نمی‌رود. هم در مسائلِ زندگی یارِ یکدیگر باشید، هم در درس و برنامه‌های معنوی به یکدیگر کمک کنید.
بنابراین این مسئولیتِ جمعی است، «أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى»[۱]، خدای متعال در ابتدا جمع را فرموده است و بعد فرادا را فرموده است، هیچ کجا انحصار طلب و ویژه‌خور نباشید، در مسائلِ علمی و معنوی و زندگی با یکدیگر باشید، «یَدُ الله مَعَ الجَماعَه».
[۱] سوره مبارکه سبأ، آیه ۴۶ (قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَهٍ ۖ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا ۚ مَا بِصَاحِبِکُمْ مِنْ جِنَّهٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِیرٌ لَکُمْ بَیْنَ یَدَیْ عَذَابٍ شَدِیدٍ)
پاسخ دهید