هرچند اهل سنت چندان رغبتی بر نشان دادن برتری حضرت خدیجه(س) بر سایر همسران پیامبراکرم(ص) ندارند اما به هر حال برخی از آنان نتوانستند این حقیقت را کتمان کرده و به برخی فضائل ایشان اعتراف کرده اند که به طور نمونه به آنها اشاره می شود:


مسلم در کتاب صحیح خود روایات متعددی در رابطه با حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها مطرح کرده است. در یکی از این ها از ابو هریره نقل شده است که جبرئیل خدمت نبی مکرم در غار حراء نازل شد، فرمود:
یا رَسُولَ اللَّهِ هذه خَدِیجَهُ قد أَتَتْکَ مَعَهَا إِنَاءٌ فیه إِدَامٌ أو طَعَامٌ أو شَرَابٌ فإذا هِیَ أَتَتْکَ فَاقْرَأْ علیها السَّلَامَ من رَبِّهَا عز وجل ومنی وَبَشِّرْهَا بِبَیْتٍ فی الْجَنَّهِ من قَصَبٍ لَا صَخَبَ فیه ولا نَصَبَ.

صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۸۷

 


حضرت خدیجه نزد تو می آید و ظرفی که در آن غذا و آب و خورشتی است برای تو می آورد، وقتی خدیجه کبری نزد تو آمد، یا رسول الله از طرف خدا به او سلام برسان و از طرف من جبرئیل هم به او سلام برسان و به او بشارت بده که خدای عالم در بهشت قصری برای او در نظر گرفته است که از تارهای طلا ساخته شده است و هیچ گونه لرزش و سر و صدایی و مشقتی در آنجا نیست.

 


این روایت نشان می دهد که جایگاه حضرت خدیجه(س) در چه مرحله است.
ابن عبدالبر در استیعاب روایت می کند که پیغمبر اکرم فرمود:
خیر نساء العالمین أربع مریم بنت عمران وابنه مزاحم امرأه فرعون وخدیجه بنت خویلد وفاطمه بنت محمد صلی الله علیه وسلم.(الاستیعاب، ج۴، ص۱۸۲۱) بهترین زنان جهانیان چهار نفر هستند: حضرت مریم و خدیجه و حضرت زهرا سلام الله علیها و همسر فرعون. البته این روایت در بسیاری از منابع اهل سنت آمده است.

 


مناوی که از استوانه های علمی اهل سنت است و کتابی به نام فیض القدیر دارد (که شرح جامع صغیر سیوطی است) از همه صریحتر به این مطلب اعتراف کرده و می گوید:
سیدات نساء أهل الجنه أربع مریم وفاطمه وخدیجه وآسیه امرأه فرعون هذا نص صریح فی تفضیل خدیجه علی عائشه وغیرها من زوجاته لا یحتمل التأویل.(فیض القدیر، ج۴، ص۱۲۴)

 


سروران زنان بهشتی چهار تا هستند: مریم، فاطمه، خدیجه و آسیه. این نص صریحی است بر فضیلت حضرت خدیجه بر عائشه و غیر عائشه از همسران پیامبر (مثل حفصه و ام سلمه و ام حبیبه) و قابل توجیه هم نیست.
در مورد شیعه بودن ام سلمه نیز باید گفت ام سلمه پس از خدیجه (س)، بافضیلت‌ترین زنان پیامبر (ص) بوده است و به این مطلب در منابع شیعه به نقل از امام صادق (ع) تصریح شده است(رک: صدوق، الخصال، ج۲، ص۴۱۹ ) جالب آنکه در منابع اهل سنت آمده که ام سلمه دارای فضائل و کمالاتی بود که مورد حسادت عایشه و مایه اندوه او می شد(رک: ذهبی محمد، سیراعلام النبلاء، ج۲)

 


به هر حال ام سلمه همواره در همراهی اهل بیت می کوشید بنابر روایات، ام سلمه پس از رحلت پیامبر(ص) یکی از مدافعان اهل بیت (علیه‌السلام) به شمار می‌رفت، چنانکه از حضرت فاطمه علیهاالسلام در برابر انکار ابوبکر نسبت به میراث پیامبر (ص) دفاع کرد و در آن سال خود از عطاء محروم ماند.( ابن رستم طبری محمد، دلائل الامامه، ج۱، ص۳۹)
محبت وی به اهلبیت تا بدانجا بود که تربیت امام حسین (ع) -در دوران کودکی- به ایشان محول شده بود(ابن حمزه عبدالله، الثاقب فی المناقب، ج۱، ص۳۳۰) وحتی در دوران یزید پس از شهادت حضرت امام حسین (ع)، به عزاداری پرداخت.( ابن اثیر علی، اسد الغابه، ج۲، ص۲۲)

 

 

منبع:پرسمان