این نوع خانواده ها باید به چند نکته توجّه داشته باشند:

الف. جستجوی علّت ناراحتی ها در خود افراد

نکته‌ی اوّل این است که گاهی اوقات فشارهای عصبی زاییده‌ی رفتارهای خود ما است. خداوند در آیه‌ ۲۱ سوره‌ی روم یکی از فلسفه‌های مهم زندگی بین زن و مرد را “لِتَسْکُنُوا إِلَیْها ” قرار داده است؛ یعنی کنار یکدیگر آرامش بگیرند. حال اگر ما به سمت این برویم که دائم با همدیگر درگیری داشته باشیم، مطمئناً آسیب می‌بینیم.

ب. پرهیز از بیکاری

نکته‌ی بعدی این است که انسان‌های پرکار، کمتر دچار مسائل حاشیه‌ای می‌شوند؛ لذا ما به برخی از پدر و مادرانی که با هم اختلاف دارند توصیه می‌کنیم که فرزند بیاورند.

شاید دیده باشید که برخی از افراد با این که کار زیادی دارند و جسم آن‌ها خسته می‌شود، ولی چون به کار خود علاقه دارند از آن لذّت می‌برند؛ لذا توصیه من به این نوع پدر و مادرها این است که اگر  دلیل اختلاف آن‌ها از سر بیکاری است، فرزندآوری قطعاً می‌تواند آرامش بیشتری را به محیط خانه بدهد.