آراء سيّد مرتضى در وجه اعجاز قرآن
سيّد مرتضى در باب اعجاز قرآن، معتقد است كه خدا علومى را كه عرب فصيح مى‌توانست با آنها با قرآن معارضه كند، در زمان قصد معارضه، از آنان مى‌ستاند و چون سلب علمْ تنها در اختيار خداست، آنان درمى‌يافتند كه قرآن معجزه الهى است؛ يعنى نزد سيّد مرتضى، قرآن از آن رو معجزه است كه به اين صرف و سلب دلالت مى‌كند. وى فصاحت عالى قرآن را پذيرفته و نظم آن را بى‌سابقه خوانده؛ امّا فصاحت و نظم و ديگر وجوه مشهور را وجه اعجاز قرآن ندانسته است. نزد نگارنده، اشكال مهمّ نظريّه سيّد مرتضى اختصاص حصول «علم وجدانى» به الهى بودن قرآن، به عرب فصيح است؛ آن هم در هنگام قصد معارضه.