زان روز كه بر خاك فِتاد آن قد و قامت
زان روز كه بر خاك فِتاد آن قد و قامت بر خويش فرو رفت ز غم ، صبح قيامت آفاق به سر ، خاك سيه ريخت ز ظلمت در خاك ، نهان گشت چو خورشيد امامت آن روز كه كَندند ز جا خيمه ی او را چون كرد دگر خرگه افلاك ، اقامت؟ […]
برچسب: واعظ قزوینی