ش‍ی‍وه‌ه‍ای ن‍ف‍وذ و گسترش وه‍اب‍ی‍ت در شبه قاره هند
هدف ت‍ح‍ق‍ی‍ق بررسی ش‍ی‍وه‌ه‍ای ن‍ف‍وذ و گسترش وه‍اب‍ی‍ت در شبه قاره هند است. روش ت‍ح‍ق‍ی‍ق: ت‍وص‍ی‍ف‍ی – ت‍ح‍ل‍ی‍ل‍ی است. استعمار در روی‍اروی‍ی با ج‍وام‍ع اسلامی و در راس‍ت‍ای اس‍ت‍ث‍م‍ار، چ‍پ‍اول و ت‍ح‍م‍ی‍ق آن‍ان به دو ت‍اک‍ت‍ی‍ک م‍ب‍ارزات‍ی در راب‍طه با ان‍دی‍ش‍ه دینی دست ی‍ازی‍د، اول ت‍روی‍ج ان‍دی‍ش‍ه ج‍دای‍ی دی‍ن از س‍ی‍اس‍ت است، دوم ای‍ج‍اد ت‍ف‍رق‍ه و ت‍ش‍ت‍ت در میان م‍س‍ل‍م‍ان‍ان از طری‍ق حمایت از ف‍رق‍ه‌ه‍ای م‍ذه‍ب‍ی مانند وه‍اب‍ی‍ت و ب‍ه‍ائ‍ی‍ت در میان اهل ت‍س‍ن‍ن و ش‍ی‍ع‍ی‍ان، ن‍م‍وده‍ای‍ی از این ت‍اک‍ت‍ی‍ک اس‍ت‍ع‍م‍اری است. ظه‍ور انقلاب اسلامی، ن‍ه تنها م‍وج‍ب س‍ق‍وط رژی‍م شاه به عنوان س‍ت‍ون م‍ح‍ک‍م ن‍ظام‍ی در اس‍ت‍رات‍ژی م‍ن‍طق‍ه‌ای آم‍ری‍ک‍ا شد ب‍ل‍ک‍ه پ‍ای‍ه‌ه‍ای ره‍ب‍ری ع‍ق‍ی‍دت‍ی عربستان در ج‍ه‍ان اسلام را نیز به ل‍رزه ان‍داخ‍ت و زیر س‍ئ‍وال برد. ح‍ک‍ام عربستان که ح‍ی‍ات‍ش‍ان با ان‍دی‍ش‍ه وه‍اب‍ی‍ت گ‍ره خ‍ورده بود، برای ج‍ل‍وگ‍ی‍ری از ن‍ف‍وذ و گسترش ت‍ف‍ک‍ر انقلاب اسلامی به ت‍ک‍اپ‍و اف‍ت‍اد، و م‍ن‍ف‍ع‍لان‍ه اق‍دام به ات‍خ‍اذ اس‍ت‍رات‍ژی گسترش حوزه ن‍ف‍وذ ع‍ق‍ی‍دت‍ی خود نمود و از جمله م‍ن‍اطق‍ی که ب‍ی‍ش از ه‍م‍ه توجه وه‍اب‍ی‍ون را ب‍س‍وی خ‍وی‍ش ج‍ل‍ب کرد شبه قاره هند است. نتیجه کلی: عربستان س‍ع‍ودی در پ‍ی ت‍ق‍اب‍ل ع‍ق‍ی‍دت‍ی با ج‍م‍ه‍وری اسلامی ایران و ک‍س‍ب ره‍ب‍ری ج‍ه‍ان اسلام، اق‍دام به ات‍خ‍اذ اس‍ت‍رات‍ژی گسترش حوزه ن‍ف‍وذ ع‍ق‍ی‍دت‍ی و دینی در س‍طح ج‍ه‍ان اسلام ن‍م‍وده است. از جمله م‍ن‍اطق‍ی که ب‍ی‍ش‍ت‍ر مورد توجه وه‍اب‍ی‍ت قرار گرفت منطقه شبه قاره هند بود که یک چ‍ه‍ارم م‍س‍ل‍م‍ان‍ان ج‍ه‍ان را در خود ج‍ا داده است، عربستان س‍ع‍ودی ج‍ه‍ت ن‍ف‍وذ گسترش وه‍اب‍ی‍ت در این منطقه از ت‍اک‍ت‍ی‍ک‍ه‍ا و ش‍ی‍وه‌ه‍ای س‍ی‍اس‍ی – اق‍ت‍ص‍ادی – ف‍ره‍ن‍گ‍ی، اج‍ت‍م‍اع‍ی و ن‍ظام‍ی – ام‍ن‍ی‍ت‍ی ب‍ه‍ره گ‍رف‍ت‍ه است.
بررسی سلفی گری در شبه قاره هند
تاریخ اهل حدیث و سلفی گری در شبه قاره به دوران قبل از شاه ولی الله دهلوی متوفی(1176ق) بر میگردد.ولی الله توجه و عنایت ویژه ای به علوم قرآن و سنت به عنوان دو منبع اساسی مبذول داشتند و سعی و تلاش فراوانی علیه تقلید به خرج دادند. ایشان مطالعه حدیث را که پیش از این در قرن دهم توسط عبدالحق دهلوی در هند احیاء کرده بود نیروی تازه بخشید. دهلوی نتوانست تمام آلایش هایی را که پیوندی با اسلام نداشت مانند توهمات متصوفین و سائر بدعات رایج آن دوران را به طور کلی بزداید. بعد از رحلت شاه ولی الله فرزند عبدالعزیز دهلوی(1746-1824م) و نوه شاه اسماعیل(1781-1831) افکار او را ادامه دادند مولوی عبدالعزیز در همان حال که به شدت موضع ضد شیعی پدرش را حفظ کرد،در مقام رئیس محدثان هند فتوی خود را درباره جهاد علیه انگلیس صادر و اعلام کرد.و در عرصه جهاد و تبلیغ و دعوت گام گذاشتند و حرکت هایی را در نشر تعالیم اسلام برداشتند. بعد از کشته شدن اسماعیل دهلوی در نبرد(بالاکوت) هدف ایشان به صورت حزبی با اهداف و اصول و منهج خاص ادامه پیدا کرد تا اینکه شیخ محدث،نذیر حسین دهلوی متوفی 132 وارد عرصه دعوت و تبلیغ شد.او به مدت شصت سال تدریس علوم و معارف شرعی را در مدرسه جامعه نذیر حسین که به نام خودش بود ادامه داد ایشان در نشر و گسترش دعوت سلفی در حوزه بسیار وسیع در شبه قاره تلاش کرد. همچنین روحانی سلفی معروف نواب صدیق حسن خان بهوپالی موفی 1357 نیز نقش زیادی را در گسترش و تقویت نهضت اهل حدیث ایفا نمود. نامبرده یک تشکل علمی ای از علماء سلفی را بنا نهاده که به تالیف،ترجمه،و تدریس علوم اسلامی پرداخت و با هزینه شخصی خود به چاپ و توزیع کتب ویژه ای را مبذول داشت-از جمله مقابله با تهدیدهای زمان و گسترش دعوت میان فرزندان مسلمان بر اساس روش طی شده به تصویب رساندند و در همان سال جمعیتی تحت عنوان(کنفرانس اهل حدیث سرتاسر هند) زیر سرپرستی علامه ثناءالله امر تسری را بنا نهادند علامه ثناءالله بنیان افکن فتنه قادیانی است و در شبه قاره هند بعدا اسم این کنفرانس به جمعیت اهل حدیث هند تغییر یافت. در سال 1947 م سال تقسیم شبه قاره به هند و پاکستان- طرفداران جمعیت اهل حدیث در دو کشور تقسیم شدند و برای مدت کوتاهی حرکت و فعالیت جمعیت به سستی گرایید- چون آنها بزرگترین موسسه آموزش خود را در دارالحدیث رحمانی دهلی از دست دادند. در ادامه نهضت جماعت اهل حدیث مورد نکوهش و ملامت در هند قرار گرفتند و به مزدوری وهابی ها و ملک عبدالعزیز آل سعود متهم شدند- زیرا همیشه مورد حمایت ملک عبداللعزیز بودند.دعوت محمدبن عبدالوهاب هم زمانی وارد شبه قاره شد که استعمار انگلیس سلطه خود را در تمام مناطق هند گسترش می داد- علماء اهل حدیث تنها کسانی بودند که دعوت محمدین عبدالوهاب را حمایت می کردند این حمایت از ناحیه علماء اهل حدیث زمانی انجام گرفت که به مجرد منسوب شدن به وهابی شخص را می کشتند و واژه وهابی به عنوان ناسزا و دشنام به کار می رفت. اگر بگوییم شبه قاره هند پیشکسوت کشورهایی بود که صدای مخالف با این نهضت از میان آنها بلند شد و بدترین دشنام ها را متوجه شخصیت محمدبن عبدالوهاب کرد سخنی به گزاف نگفته ایم. در نتیجه این عملکرد-رویکرد هند – رویکردی بسیار خشن و منفی علیه دعوت و نهضت محمدین عبدالوهاب بود بحث و مناظرات بسیار حادی میان مخالفان و حامیان دعوت محمدبن عبدالوهاب شکل گرفت. علاوه بر اینها –احزاب دینی متعددی و معروفی در آن روزگار شبه قاره هند وجود داشت که در رد و نفی نهضت محمدبن عبدالوهاب نقش ایفا کردند که عبارت است از:جماهت البریلویه،علماء دیوبند،جماعه الشیعه- ما در این نوشتار سعی و تلاش می کنیم به بیان مخالف و موافق این حرکت بپردازیم.
همگرايي استراتژيك؛ اتحاد سلفي‌هاي عربستان، هند و مصر
جنگ در افغانستان در شرایطی آغاز شد که پیروزی انقلاب ایران میان سلفی های کشور های منطقه موجی از اسلام گرایی برپا کرده بود. موجی که سران کشور های منطقه می دانستند اگر راهش را سد نکنند آن ها را هم مانند شاه ایران با خود می برد.
ش‍ی‍وه‌ه‍ای ن‍ف‍وذ و گسترش وه‍اب‍ی‍ت در شبه قاره هند
هدف ت‍ح‍ق‍ی‍ق بررسی ش‍ی‍وه‌ه‍ای ن‍ف‍وذ و گسترش وه‍اب‍ی‍ت در شبه قاره هند است. روش ت‍ح‍ق‍ی‍ق: ت‍وص‍ی‍ف‍ی – ت‍ح‍ل‍ی‍ل‍ی است. استعمار در روی‍اروی‍ی با ج‍وام‍ع اسلامی و در راس‍ت‍ای اس‍ت‍ث‍م‍ار، چ‍پ‍اول و ت‍ح‍م‍ی‍ق آن‍ان به دو ت‍اک‍ت‍ی‍ک م‍ب‍ارزات‍ی در راب‍طه با ان‍دی‍ش‍ه دینی دست ی‍ازی‍د، اول ت‍روی‍ج ان‍دی‍ش‍ه ج‍دای‍ی دی‍ن از س‍ی‍اس‍ت است، دوم ای‍ج‍اد ت‍ف‍رق‍ه و ت‍ش‍ت‍ت در میان م‍س‍ل‍م‍ان‍ان از طری‍ق حمایت از ف‍رق‍ه‌ه‍ای م‍ذه‍ب‍ی مانند وه‍اب‍ی‍ت و ب‍ه‍ائ‍ی‍ت در میان اهل ت‍س‍ن‍ن و ش‍ی‍ع‍ی‍ان، ن‍م‍وده‍ای‍ی از این ت‍اک‍ت‍ی‍ک اس‍ت‍ع‍م‍اری است. ظه‍ور انقلاب اسلامی، ن‍ه تنها م‍وج‍ب س‍ق‍وط رژی‍م شاه به عنوان س‍ت‍ون م‍ح‍ک‍م ن‍ظام‍ی در اس‍ت‍رات‍ژی م‍ن‍طق‍ه‌ای آم‍ری‍ک‍ا شد ب‍ل‍ک‍ه پ‍ای‍ه‌ه‍ای ره‍ب‍ری ع‍ق‍ی‍دت‍ی عربستان در ج‍ه‍ان اسلام را نیز به ل‍رزه ان‍داخ‍ت و زیر س‍ئ‍وال برد. ح‍ک‍ام عربستان که ح‍ی‍ات‍ش‍ان با ان‍دی‍ش‍ه وه‍اب‍ی‍ت گ‍ره خ‍ورده بود، برای ج‍ل‍وگ‍ی‍ری از ن‍ف‍وذ و گسترش ت‍ف‍ک‍ر انقلاب اسلامی به ت‍ک‍اپ‍و اف‍ت‍اد، و م‍ن‍ف‍ع‍لان‍ه اق‍دام به ات‍خ‍اذ اس‍ت‍رات‍ژی گسترش حوزه ن‍ف‍وذ ع‍ق‍ی‍دت‍ی خود نمود و از جمله م‍ن‍اطق‍ی که ب‍ی‍ش از ه‍م‍ه توجه وه‍اب‍ی‍ون را ب‍س‍وی خ‍وی‍ش ج‍ل‍ب کرد شبه قاره هند است. نتیجه کلی: عربستان س‍ع‍ودی در پ‍ی ت‍ق‍اب‍ل ع‍ق‍ی‍دت‍ی با ج‍م‍ه‍وری اسلامی ایران و ک‍س‍ب ره‍ب‍ری ج‍ه‍ان اسلام، اق‍دام به ات‍خ‍اذ اس‍ت‍رات‍ژی گسترش حوزه ن‍ف‍وذ ع‍ق‍ی‍دت‍ی و دینی در س‍طح ج‍ه‍ان اسلام ن‍م‍وده است. از جمله م‍ن‍اطق‍ی که ب‍ی‍ش‍ت‍ر مورد توجه وه‍اب‍ی‍ت قرار گرفت منطقه شبه قاره هند بود که یک چ‍ه‍ارم م‍س‍ل‍م‍ان‍ان ج‍ه‍ان را در خود ج‍ا داده است، عربستان س‍ع‍ودی ج‍ه‍ت ن‍ف‍وذ گسترش وه‍اب‍ی‍ت در این منطقه از ت‍اک‍ت‍ی‍ک‍ه‍ا و ش‍ی‍وه‌ه‍ای س‍ی‍اس‍ی – اق‍ت‍ص‍ادی – ف‍ره‍ن‍گ‍ی، اج‍ت‍م‍اع‍ی و ن‍ظام‍ی – ام‍ن‍ی‍ت‍ی ب‍ه‍ره گ‍رف‍ت‍ه است.
خطابه‌ی امام سجّاد علیه السلام در مجلس یزید 12
علّامه مجلسی گوید: از هند همسر یزید نقل شده است: خوابیده بودم. دیدم دری از آسمان باز شد. فرشتگان دسته دسته پیش سر مطهّر حسین (ع) می‌آیند و بر آن سر سلام می‌دهند. در همین حال ابری را دیدم که از آسمان فرود آمد. مردان بسیاری در آن بودند. مردی خوش سیما و ماهگون هم […]