آیا واقعا علی علیه‌السلام در نماز خویش، درد جراحت را احساس نمی کرد؟

ممکن است شنیده و یا در جایی دیده باشید که امیرمؤمنان در یکی از جنگ ها به شدت مجروح می شوند و به پای مبارکشان تیری تیری اصابت می کند. وقتی اطبا جراحت را می نگرند، اذعان می کنند که در حالت عادی نمی توان این تیر را بیرون کشید؛ آخر کار بدانجا رسید، وقتی علی علیه‌السلام، قامت بست، دست به کار شدند تا اینکه علی علیه‌السلام‌ در سجده بود که توانستند تیر را بیرون کشند. سپس امیرمؤمنان علیه‌السلام، وقتی از نماز خویش فارغ گردید متوجه خروج تیر شد. حال سؤال برخی اینجاست که آیا واقعا چنین کاری ممکن است؟ آیا تعادل امیرمؤمنان در هنگام نماز بر هم نمی خورد؟ اصلا اگر اینقدر غرق در طاعت خداوند هستند که چیزی حس نمی کنند، پس چه طور در حین نماز ناله یک فقیر را می شنود و بعد انگشتر خویش را به او می بخشد؟ در این وجیزه سعی شده است تا به این استبعاد پاسخ داده شود.