برچسب: مقتل

کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟ – فصل دوم؛ قسمت یازدهم

حجت الاسلام کاشانی روز جمعه مورخ ششم مردادماه ۱۴۰۲، مصادف با روز عاشورای محرم 1445 هجری قمری در هیئت محترم بضعة الرسول سلام الله عليها به ادامه سخنرانی پرداختند که مشروح این جلسه تقدیم می شود.

محتوای این جلسه متناسب با روز عاشورا می باشد.

مقتل شناسی ـ جلسه ششم (جلسه آخر)

روز جمعه مورخ 24 مرداد ماه 1399، ششمین (آخرین) جلسه «مقتل شناسی» با سخنرانی «حجت الاسلام کاشانی» برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.

مقتل شناسی ـ جلسه پنجم

روز جمعه مورخ 17 مرداد ماه 1399، پنجمین جلسه «مقتل شناسی» با سخنرانی «حجت الاسلام کاشانی» برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.

مقتل شناسی ـ جلسه چهارم

روز جمعه مورخ 10 مرداد ماه 1399، چهارمین جلسه «مقتل شناسی» با سخنرانی «حجت الاسلام کاشانی» برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.

مقتل شناسی ـ جلسه سوم

روز جمعه مورخ 03 مرداد ماه 1399، سومین جلسه «مقتل شناسی» با سخنرانی «حجت الاسلام کاشانی» برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.

مقتل شناسی ـ جلسه دوم

روز جمعه مورخ 20 تیر ماه 1399، دومین جلسه «مقتل شناسی» با سخنرانی «حجت الاسلام کاشانی» برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.

مقتل شناسی ـ جلسه اول

روز جمعه مورخ 13 تیر ماه 1399، اولین جلسه «مقتل شناسی» با سخنرانی «حجت الاسلام کاشانی» برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.

سیر تکاملی مقتل نگاری با تکیه بر مقتل نگاران اصحاب امامان معصوم علیهم السلام

مقتل‌نگاری از شاخه‌‌های مهم تاریخ‌نگاری و مورد اعتنای همه فرق اسلامی است، که با تلاشی همگانی و رویکردهایی متفاوت بالنده شد. پژوهش حاضر مقتل‌نگاری را با رویکردی علمی ـ تحلیلی تا قرن سوم و با تکیه بر نقش اصحاب امامان شیعه^ بررسی می‌نماید. در این آمایش با استفاده از شیوه تاریخی، ذهن‌شناسی مؤلفان (به‌معنای نوعی راهیابی به آرا و تفکرات آنان، با مطالعه آثار و شرح حال‌‌ها برای گمانه‌زنی درباره شیوه نگارشی و رویکرد مؤلفان به مسائل تاریخی) و مقایسه آثار آنان، دو جریان حدیث‌نگر و تاریخ‌نگر مطالعه شده است و براساس منابع و اسناد مکتوبِ موجود به مسائلی مانند بنیان‌گذاری یا استمراربخشی مقتل‌نگاری صحابیان، جایگاه و بستر حرکت علمی آنان، گونه‌شناسی فکری، صنف‌شناسی نگارشی، نوع‌شناسی تعامل آنان با دیگران و فرایندشناسی انتقال آن به آیندگان پرداخته و سرانجام با آمیزه‌ای از توصیف نقلی و تحلیل عقلی، دامنه تحقیق را جمع کرده است.