سجده بر آدم در منابع اهل سنت
سجده برآدم در منابع اهل سنت به عنوان تحیت بر آدم تفسیر شده و این یعنی سجده می تواند دارای معنای غیر عبادی نیز باشد.
سجده صحابه بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) اگر اجازه می داد
برخی صحابه از شدت محبت نسبت به پیامبر(صلی الله علیه و آله) می خواستند بر ایشان سجده کنند. و این درحالی بود که می دانستند سجده بر غیر خدا بدون نیت عبادت، عبادت محسوب نمی شود.
معاذ بن جبل و سجده بر پیامبر صلی الله علیه و آله
معاذ بن جبل و پیامبر(صلی الله علیه و آله) در موضوع سجده بر غیر خداوند صحیت کردند و متفاهم ایشان مسئله شرک نبود و ایشان تنها درباره جواز و حرمت آن صحبت کردند.
سجده بر غیر خدا در نظر ابن تیمیه
ابن تیمیه نیز در سجده برای غیر خداوند معتقد است شرک و کفر بودن آن مشروط به نیت سجده کننده است.
بدعت وهابیت در سجده بر غیر خداوند
در حالی که تمامی فرق و مذاهب در طول ناریخ سجده بدون نیت عبادت را شرک نمی دانند وهابیت آن را مطلقا شرک می داند.
سجده بر غیر خدا (8)
سجده بر غیر خداوند بدون نیت عبادت کفر نیست. این موضوع نزد بزرگان حنفی تأکید شده است.
سجده بر غیر خدا (7)
سجده بر غیر خداوند در نظر عالمان حنبلی به عنوان گناهی کبیره بوده و مصداق شرک به حساب نمی‌آید.
سجده بر غیر خدا (6)
در کتاب «الفتاوی الهندیه» مولف که از کبار علمای حنفی در شبه قاره است نظر صریح خود را درباره شرک نیودن سجده بر غیر خداوند بیان کرده است.
سجده بر غیر خدا (5)
سجده بر غیر خدا اگر با نیت تحیت باشد شرک نیست هرچند گناه کبیره است. اگر سجده با نیت تعظیم و عبادت باشد شرک می شود.
سجده بر غیر خدا (4)
سجده بر غیر خدا بدون قید اعتقاد به ربوبیت، باعث شرک نیست.
سجده بر غیر خدا (3)
سجده تحیت مانند سجده برای حضرت آدم شرک نیست. هرچند شارع آن را برای غیر خداوند حرام کرده است.
سجده بر غیر خدا (2)
در حالی که همه مسلمانان و فقها در طول تاریخ سجده را فقط حرام می دانند. اما وهابیت سجده را مطلقا نشان شرک دانسته باعث کفر می پندارد.
سجده بر غیر خدا (1)
سجده بر غیر خدا اگر با نیت تحیت باشد شرک نیست هرچند گناه کبیره است. اگر سجده با نیت تعظیم و عبادت باشد مصداق شرک می شود.
تعریف عبادت از نظر وهابیت(آل الشیخ)
آل الشیخ که از نوادگان محمد بن عبد الوهاب به حساب می آید، عبادت را به هر چیزی که باعث تقرب شود و امتثال امر در آن باشد تعریف کرده است.