آیا رسول خدا برای ابلاغ آیه تبلیغ، از خدعه یهود و نصاری واهمه داشت؟
آنچه از آیه تبلیغ فهمیده می شود آن است که رسول خدا، هنگام نزول دستور از ناحیه ذات باری تعالی، از اخلال و خدعه گروهی واهمه داشت. حال آنچه مورد مناقشه است، تعیین مصداق آن گروه است. اینکه اشخاصی، سعی در جلوگیری از نشر مهمترین پیام رسول خدا را داشتند، امر کمی نیست و از یک جبهه متحد علیه اسلام، خبر می دهد. حال شیعه آن گروه را منافقین به ظاهر مسلمان می داند و برا آن شواهد زیادی هم دارد، ولی برخی از مخالفین شیعه، با این تفکر مخالفت می کنند و می گویند: «جبهه مقابل رسول خدا، همان مشرکین اهل کتاب است که از همان ابتدای رسالت سعی در کارشکنی پیامبر داشته اند. و شاهد آن نیز آیات قبل و بعد این آیه است که همگی خطاب به یهودیان نازل شده است». حال در این وجیزه در رد این ادعا، دلایلی را تقدیم می کنیم.
چرا اسامی اهل بیت رسول خدا علیهم‌السلام در قرآن ذکر نشده است؟
یکی از مشهورترین شبهاتی که در زمنیه تخریب اصل امامت مطرح است آن است که منکرین این اصل می گویند: « اگر مسأله امامت از اصول عقايد و به تعبير بعضي از روايات، اساس اسلام است، پس چرا خداوند نام ائمه معصومين علیهم‌السلام را در قرآن ذكر نكرده است تا موجب اختلاف بين مؤمنان و شبهه در اذهان نگردد»؟ این شبهه که بسان دیگر شبهات همانند کفی بر روی آب است، موجب شده تا برخی بر دل خویش شائبه هایی از شک و تردید را روا دارند که صد البته خداوند یاور مؤمنین است. در این وجیزه سعی شده است تا دلایل عدم ذکر نام اهل بیت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، به صورت موجز آورده شود.